Necati Çavdar Şiirleri - Şair Necati Çavdar

Sultanlığı; ben ne edeyim? ..
Bırakınız; isimsiz, sansız gideyim.

29.04.2006 -TBMM

Gezdiğim dağda, taşta
Havada uçan kuşta
Bitkilerde, ağaçlarda
O’unu gördüm O’nu bildim

Hak lailahe illallah

Yıldız çağının, güneş çocukları
Hazırlandı Alperenler;
İstanbul’dan.. Semarkand’dan.Belh’ten
Küheylanlar kalkmak üzere;
Bakü, Horasan, Buhara, Taşkent’ten
Şahlanmış atları, binmek üzere;

BIR HOS

Bülbüller gül için zar ediyormus
Gülleri dikenli yapraklar bir hos
Sümbüller bugdaylar gibi bas egmis
Bu dili okuyup anlamak bir hos

Yesevi ocağından çerağ alıp
Cihana ilim irfan saçanlar
Bizimdir
Ehlibeyt aşkıyla kıvranıp
Hallaç gibi ateşiyle yayan
Bizimdir

Oğul!
Ey oğul!
Dünyada eğer rahat istersen,
Elini köze sokma
Maşa ara, kendine iyi bir ayı, bul
Kaliteli adam önemli değil,

Batın için; sır ve hikmet
Zahir için; çıplak hakikat

Nazım – Niyazım sana
Sazım sözüm sana

Allahü Ekber Allahü Ekber
En büyük sensin Tahyiat sana

Emrah der ki:;

Kalkın turnam Vandan çekilin
Erdişin gölüne kanat dökülün
Malazgirt beylerinden sakının
Bingöl yaylasına varın turnalar

Allah; niyetleri bilir, amellerden yargılanırız.
Biz; ” batın”ana bakmaz, “zahir”ine hüküm veririz
Hallaç-ı Mansurları bilsek de “şeriattan” asarız
Şeriatın kestiği acımaz, ilahi kanun neyse ona uyarız.

3 Ocak 2012