Necati Çavdar Şiirleri - Şair Necati Çavdar

Nere dönsek; her yer zindan karanlık,
Yolumuzu aydınlatan nuruna MUHTACIZ...

Sarmış her yeri; küfür ve cehalet
Zulümleri söndüren; celaline MUHTACIZ...

Anlat; derler bana fetret devrini
Diktaya; demokrasi diyorlar, ne deyim
İnsanlar çekmiyor; bir birinin derdini
Seçilenler, deccala kul olmuş ne deyim?

Sormuyor hiç kimse; fukaranın halini

Emrah der ki:;

Kalkın turnam Vandan çekilin
Erdişin gölüne kanat dökülün
Malazgirt beylerinden sakının
Bingöl yaylasına varın turnalar

Allah; niyetleri bilir, amellerden yargılanırız.
Biz; ” batın”ana bakmaz, “zahir”ine hüküm veririz
Hallaç-ı Mansurları bilsek de “şeriattan” asarız
Şeriatın kestiği acımaz, ilahi kanun neyse ona uyarız.

3 Ocak 2012

Gel nerdesin pisi pisi
Gittin de üzdün bizi

Alışmıştık. Gözümüzde rengi
Gitmez ki kulağımızdan sesi
Deli ederdi salınıp yürümesi

Bu gün 10 Muharrem..

Kerbela Olduk

İkimiz.. Çığlık çığlığayız.. Ah Akif Ah
Asrın başı, sonu; çağın ” ah”çısı olduk

Ehli ilim, ister mi hiç saltanat?
Bulunur mu ilim gibi başka bir taht
İlimden gayri hangi servet olur iyi baht....

Ham maddesidir toprak
Bilinmez yaprak yaprak

Gizlenmiş sırların sırrı
Temeli bir damla meni

Gönül; “sermayesi, irfan olan kayıptadır” bilmez misin?
Sermayesi pul, sermayeye kul olana..
Sermayesi irfan olana ram olmayana;
Gülmez misin?

Koca Ragıp Söyledi: