Adamın biri kuytu bir köşede
Bir şiir söyledi
Başka bir adam tuttu onu
Barlar gezdirdi
Üç kadın etti sonra bu
Üçünden üç çocuk oldu
'0'' dan başlarsın yaşamaya
''1'' bakmışsın girivermiş hayatına
''2'' de bir özlersin
''3'' günlük ayrılık ölüm gibi gelir
''4'' gözle beklersin.........
''5'' dakika bile yeter sana; görmek istersin illa
Sen gittiğinde
Evlerine çekildi herkes
On bin sokak çocuğu
İnadına dönmediler evlerine
Kara bir ıslık gibi dağıldı
şehrin ortasına korsanlar
Ellerini tut ellerini
Gözkapakların düşüyor dikkat
sık dişlerini
Hop hop ayakların
almış başını gidiyor
Ya arkadaş biri dağıtsaya şu sessizliği
Şöminenin önünden postal tilkiler geçerken
Guzineli evde güveç yemekler kaynar
Harlayan bir sıcaklıkla karşılar seni
hemen kendinden benimser
Bazen öyle yangınlar olur ki buz gibi havalarda
Sokaklardaki bütün inşaatlar yanar
Tarihi trenlerden dökülen kömürler gibi
bütün oduncular yanar,
her şey ama her şey yanar…
ürkek cesur düşten erken uyanır
uyku tutmaz gözünü...
hiç hepten alır
alacaktır hakkını...
Güzel bir ağacın gölgesi diyeceğine,
Gidip o ağacın gölgesinde uzansa
Gölge kadar güzel olacak…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!