İstikbal hülyası dipsiz bir kuyu
Düşünden olmadan kıymetini bil
Yılları harcama mevsimler boyu
Kışından olmadan kıymetini bil
Gençlik, sıhhat, hayat, mal varlık nakit
Şu fani dünyada ben ne edeyim
Aşkından yandığım sal oldu artık
Kime anlatayım kime gideyim
Kurduğum hayaller yel oldu artık
Gittin sen aklımı alıp başımdan
Hakkı bilenlere sözüm yok benim
İnsanlığı bozanlara küskünüm
Hayal pilavına karnım tok benim
Nefsi serhoş sızanlara küskünüm
Taş atana gül atarım kırılmam
Hainler kalkışmış halka zulüme
Gelde sen evde otur yürüme
Onyedisinde daha pek körpe
Ayabak Mahirim gökteki aya bak
Zalim felegin sana ettigine bak
Bunca zaman elalemin dilinden
Sevdadır söylenir tatlar elinde
Şairin dizelerinde ozanın telinde
Yar işlemiş hediye bir mendili
Kış boyunca yaza kadar göz dikmiş
yazdırıp dikdim gülüm başına
kalbimdeki adını mezar taşına
gayri kan karıştı gözüm yaşına
yazdırdım adını mezar taşına
bunca yıllık emegim eşimdi
Benim yeğenim , baharının başında,
Yaşı çok genç, daha onaltı yaşında,
Ne dertler topladın bilmem döşünde,
Gençliğine, doyamadan Murtazam
Öldürecek beni, derdi kederim,
Sayıp tek tek listeledigimiz oyları
Sandıga girmeden kim çaldı muzo
Kim aday olsa yeterdi bu sayı
Hayali umudu kim çaldı muzo
Altının içinde kaybettik beşi
Böyle gelmiş böyle gider kainat
Naciz ane size benden nasihat
İşlemişsem bilmeden kabahat
Beni köyümün ahalisi af etsin
Eger sizden önce ölürsem
Felek vurursa bir kere
Dert gelirmiş üst üste
İki yılda dörtünü kabire
Verdim nasıl bayram edeyim ben
Biri yegenim ikisi kuzenim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!