Çok şeyde hevesi dara düşürür
Bizle gelmeyeni kenara ayır
Özüne karadan kara düşürür
Tezden olmayanı kenara ayır
Sevgiden habersiz kine sarılır
Bırakınız beni kendi halime
Yazdıklarım hasbıhaldir kendimle
Kalemimi aldığımda elime
Dizdiklerim hasbıhaldir kendimle
Çok ciddi konular olmaz naz gibi
Boşa tasalanma ey deli gönül
Doğruları yazsan, kim dinler seni
Havanda su dövme, hal belli gönül
Kör düğümü çözsen, kim dinler seni
Aşikâr eyleme sakla fendini
İstikbal hülyası dipsiz bir kuyu
Düşünden olmadan kıymetini bil
Yılları harcama mevsimler boyu
Kışından olmadan kıymetini bil
Gençlik, sıhhat, hayat, mal varlık nakit
Şu fani dünyada ben ne edeyim
Aşkından yandığım sal oldu artık
Kime anlatayım kime gideyim
Kurduğum hayaller yel oldu artık
Gittin sen aklımı alıp başımdan
Hakkı bilenlere sözüm yok benim
İnsanlığı bozanlara küskünüm
Hayal pilavına karnım tok benim
Nefsi serhoş sızanlara küskünüm
Taş atana gül atarım kırılmam
Hainler kalkışmış halka zulüme
Gelde sen evde otur yürüme
Onyedisinde daha pek körpe
Ayabak Mahirim gökteki aya bak
Zalim felegin sana ettigine bak
Bunca zaman elalemin dilinden
Sevdadır söylenir tatlar elinde
Şairin dizelerinde ozanın telinde
Yar işlemiş hediye bir mendili
Kış boyunca yaza kadar göz dikmiş
yazdırıp dikdim gülüm başına
kalbimdeki adını mezar taşına
gayri kan karıştı gözüm yaşına
yazdırdım adını mezar taşına
bunca yıllık emegim eşimdi
Benim yeğenim , baharının başında,
Yaşı çok genç, daha onaltı yaşında,
Ne dertler topladın bilmem döşünde,
Gençliğine, doyamadan Murtazam
Öldürecek beni, derdi kederim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!