Dinleyin dinleyin edeyim iki kelam
Öyle bir nesil yetiştiki bilmez selam
Derdimiz çok hangisini size yazam
Tatlarda arakesme oynayan kalmadı
Kahvehane yoktu sokaktaydı oyunlar
Dolu bende dertle keder
Dayanacak hal kalmadı
Buna birde kader derler
Tutunacak dal kalmadı
Ah karatarla karatarla
Kapını açtın yine bana
Bir emmimi bir halamı
Sardın bagrına karatarla
Emmim dedim gittim tatlara
İşlik giyinip parlamayla
Orda burda yallanmayla
Boş semaya ulumayla
Adam olsa baban olurdu
Köşelerde pinekleyip de
Bu dünyada zaten yüzüm gülmedi
Bir dertte siz yaratıp yormayın beni
Mutluluk neydi yaşayıp görmedim
Bari rahat bırakında sormayın beni
Gözümde yok elim cektim her şeyden
Kaderim hep benim, refakatimden
Hasretim gönlüme, sadakatimden
Yoruldum dünyanın, meşakkatinden
Gecemi gündüze kattım ağladım
Hayallerim, uçtu, yeni uyandım
Ayırmayın yaruları anadan
Buna razı olmaz yüce yaradan
Vazgecermi hiç can olan canandan
Kemal Kemal diye aglar anan
Yüregimi ateşler daglar aman
Çok şeyde hevesi dara düşürür
Bizle gelmeyeni kenara ayır
Özüne karadan kara düşürür
Tezden olmayanı kenara ayır
Sevgiden habersiz kine sarılır
Bırakınız beni kendi halime
Yazdıklarım hasbıhaldir kendimle
Kalemimi aldığımda elime
Dizdiklerim hasbıhaldir kendimle
Çok ciddi konular olmaz naz gibi
Boşa tasalanma ey deli gönül
Doğruları yazsan, kim dinler seni
Havanda su dövme, hal belli gönül
Kör düğümü çözsen, kim dinler seni
Aşikâr eyleme sakla fendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!