Nazlı Arman Şiirleri - Şair Nazlı Arman

Şu
Zamana diyorum ki
Allahaşkına dur biraz
Dinlen
Sen hiç yorulmazmısın
Nereye yetişeceksin

Gidince sen
Benim yüreğimde
Senin peşin sıra düşer
Sararak sırtına
Üstü açık özlemlerini

Bebeğim,yosun gözlüm
Üşüyormusun
Mevsim hep zemheri
Gitmiyor mevsimden
Soğuk,kar,yağmur
Senin benden

Sahi
Söylermisin
Neydi O
Adın
Geçtikçe
Ürperişim

Yoruldum
Her
Gece
Ümitsiz
Karanlıklarımı
Doğan

Aklıma uğramadığın
Tüm gecelere
Nöbet yazıyorum

Turkuaz bir gecede
Tutulan üç beş nöbetleri
Sürüyordu yürekleri ateşe
Yeşile pembeye çalan renkleriyle
Şahitti serçeler
Gecenin çıkmaz saatlerinde

Vedalar kanattı hep yüreğimi
Sürüldüm her defa kendime
İtiklendim içimin derinliklerine
Tutamadım hiç
Ayrılığın elini

S e v m e k

Açık yaranın
Kuruyan kabuğudur

Ürkek bir yeminin

SEVİYORUM
Derken
Kıymetinin azalacağını
Hiç düşünmemiştim
Piyasaya çok sürülen para gibi