Nazlı Arman Şiirleri - Şair Nazlı Arman

Beden
Ruhu kanı çekilene kadar taşır
Ama
Ruh
Bedenden giderken
Soğuk çok soğuk

İçimde geziniyor
Yokluğunun ayak sesleri

AŞK 'ın
İçinde şöyle bir geziniyordum
Çok panikledi
Eyvah
İnsan
Yine beni harcayacaklar

Sensizliği / Ayağım / Hiç mi hiç / Çekmiyor

Aşk yelkenini açtı
Ama yürek de dalga yok

Gün
Ne sancı çekersin doğmak için
Ben bilirim ki
Ağlarsın acılarından
Işığa olan aşkından
İşte verdiler kucağına

İğne Atsam Yere Düşmez
Ortalık Tıklım, Tıklım İhanet Dolu

Muştulanmıştı gelişin
Mahçup iki sevdalının kucağında
Gözlerinden akıyordu
Senin gelişinin şaşkınlığı
Rengarenk gökkuşağı gözlerinde
Siyah beyazdı gelişinin işareti

Hüzün Gözlerine
Gece İnmişti Tüm Ayazıyla
Titrek Gözyaşlarıyla
Doğmamış Bir AŞK ın Ellerindeydi
Sancılar İçinde

Ben Kendimden Bittikçe
Sen Benden Çoğaldın
Ben Kendimden Gittikçe
Sen Benden Yol Aldın....