Nazlı Arman Şiirleri - Şair Nazlı Arman

Hüzün Gözlerine
Gece İnmişti Tüm Ayazıyla
Titrek Gözyaşlarıyla
Doğmamış Bir AŞK ın Ellerindeydi
Sancılar İçinde

Ben Kendimden Bittikçe
Sen Benden Çoğaldın
Ben Kendimden Gittikçe
Sen Benden Yol Aldın....

Biliyormusun
Sen de
En çok
Neyi sevdim,ben
Beni Kim'den çıkarıp
Kim'sen yapmanı

Gün
Ne sancı çekersin doğmak için
Ben bilirim ki
Ağlarsın acılarından
Işığa olan aşkından
İşte verdiler kucağına

Bugün / Şiir'imle / Oturduk / Geleceğimiz / Hakkında / Konuştuk
Ve / Önemli / Bir / Karar / Aldık / Daha / Çok / Çocuk / Yapacağız

Yüreğine
Şöyle bir
Göz gezdirdim de
Kendime
Hiç
Rastlayamadım

Gidişinin ardından
Gök gürlemesiyle gelen
Fırtınalı yağmurlarında
Geziniyorum
Kokluyorum topraktaki
Sen kokan özlemini

Gözlerime çok kızgındım
Aldım karşıma
Herkese böyle sevgiyle bakamazsınız dedim
Biz daha o kadar kirlenmedik dediler
Utandım

Bu kaçıncı düşüşün gözümden
Gözyaşlarıma sokularak

Yook
Ağlamıyorum ki
Hasret
Kaçtı
Gözüme