Nazife Abaylı Şiirleri - Şair Nazife Abaylı

Yokluğundan kalbimin,
Titrediği bir gece yine,
Düşler yaptım gözlerinden,
Şeker pembesi,
Gülücükler koydum içine,
Sensizliğin kalemi ile,

Çocukluğumu yaşamadım dedin sen..
Çiçek toplamadım dedin Boztepe’den.
Boztepe sırtlarında uçurtma uçurmadım dedin.

Ben de yaşamadım diyeceğim yalan olacak..
Yaşadım…

Yarın.
Belirsiz.
Yarın.
Senetsiz.
Belki de yokuz.!

Oturdum sevda türküleri dinliyorum,
Sen gidince ardından.
Bir elimde sigaram,
Bir elimde tükenmeyen biram.
Ve önümde,
Meze yaptığım özlemim.

Acımasızdın değil mi sen?
Düşündüğünü söyliyeverirdin.

Söylediklerini duyanın,
Kırılacağını düşünmeden.

Can dostum.
Canım dostum.
Aşkım.
Şu,arkanda gördüğün,
Okyanus var ya!
Ve okyanusa paralel uzanan,

Bugün ayın onbeşi,
Bankamatiklerin önünde,
Maaş kuyruğunda hepsi.
Ama akıllarında binbir soru.
Yaşıyorlar maaş sendromu.

Geceyi,
Sana yazdım bu geceyi,
Sana.
Uyumayacağım,
Adını sayıklayarak belki,
Rüyalara dalacağım.

Gecenin karanlığında,
Yine düştü,
Turuncu ışıklar,
Marmara'nın kapkara sularına.
Karşı kıyıdan,
Kartal'dan kalkan,

Şiir yazarım,
Şair değilim.
Süslemeli sözler bilmem,
Sadedir dilim.
Çünkü öğretmenim.
Nefret ile tanışmadım,