Nazife Abaylı Şiirleri - Şair Nazife Abaylı

Gökkuşağının birer parçası idik ikimiz....
Renklerimiz aynıydı.
Aynı şarkıları mırıldanır,
Aynı türküleri söylerdik.
Sevdaya dair,
Aşka dair.

Yüreğinden sök,
Sök artık beni,
Denizlere,çöllere,
Nereye istersen at beni,
İstersen ateşler içinde yak beni,
Ağlama vefasız,

Seslendin,ses verdim.
Çağırdın geldim.
Sevdalıydı gönlün,
Dinledikçe dertlendim.
Yaralarının kanına bulandım,
Doldu gözlerim.

Kenetlemişsin ellerini birbirine,
Dikmişsin gözlerime mayhoş gözlerini,
Geçmişi anımsatırcasına,
İhaneti tekrar yaşatırcasına bakıyorsun..

Kaç kez söylemiştim ben sana?

Dil vardır tatlı tatlı,gülümsetir yüzünü,
Türkülerde,şiirlerde söyletir sana sözünü.
Kimi zaman yandırır,kimi zaman kandırır,hayallere daldırır,
Kimi zaman da aklını alır,bulamazsın özünü.

Dil vardır,yemek,içmek kadar doyurucudur,

Sen gittin,gittin,gittin....
Gitme demek istedim,
Diyemedim.
Kala kaldım,
Baka kaldım.
Ben kaldım.

Kiminiz Bitlis'li,kiminiz Siirt'li,
Kiminiz Bursa'lı,kiminiz Balıkesir'li,
Kiminiz dersiniz evine kapan eşin olayım,
Kiminiz dersiniz sevgilin değil,dostun olayım.

Kiminiz elinde silah,vuracak ayaklarımdan,

Bak can dostum!
Bak sevgilim!
'Gururlu bir adamım ben 'demiştin!
Ama benim gururumu,
Hiç düşünmemiştin!
Sen!

Sevmek ve sevilmek,
Başlamış sende.
Yollara koyulmuşsun,
Tatlı bir hevesle.
Cancağazım,
Gönlüm düştü bir kez,

Gecenin bu saatinde,
Neden ayaktayım sanıyorsun?
Yüreğimde sen!
Aklımda sen varken!
Uyurmuyum,
Düşünebiliyor musun?