Nazife Abaylı Şiirleri - Şair Nazife Abaylı

Şiir oku dediler bu gece bana.
Şairmişim,okuyacakmışım..
Nerde?
Hiçbir şiirim yok ki ezberimde..

Ama seni sorsalardı bana..

Ne çok bekledim seni,
Biliyor musun?
Aylardır,
Yıllardır beklemekteydim.
Sokak aralarında,
Her karşılaşmamızda,

Kahretsin!
Sitemimle üzdüm seni,
Boşu.......boşuna........!

Gelemeyeceğim dediysen,
Dönülmez yollara,

Tek tek ölçerek,
Tartıp biçerek,
İniyorum şimdi merdivenleri..

Oysa ben,
Koşarak,

Hiç bir şeyi önemsemedim,
Seni önemsediğim kadar.
Kim olursan ol,
Ne olursan ol,
Ben seni sevdim,
Seni yar bildim.

Bu ülke,bu şirin ülke,
Bu şehir,
Bu nehir,
Ve..
Bu adam,
Aylarca bekledi beni.

Öylesine mutlu,
Öylesine huzurluyum ki bugün.
Yıllardır ilk defa,
Evimin boş duvarları,
Sıkmadı beni.

Ah!
Benim yaramaz oğlum,
Ne salona,ne odasına,
Hiç bir yere,
Sığamaz oğlum.

Gün doğdu,
Şehir uyandı,
Dışarıda araba sesleri,
İnsanların yürüyüşleri,
Göz kapaklarımı,
Ağırlaştırdı.

Uçuk kaçık bir Yusufçuk,
Almış eline zilleri,
Giymiş yırtık pırtık elbiseleri,
Şıkıdım şıkıdım,
Koyvermiş ipleri....
'Bozuk paran var mı abi! '