Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Bakan gözlerinde bana yer versen
Soguk sicak demem belki yatarim
Dakkalarca bakarim kirpmam gözümü
Gitmesen karsimdan doymam ki sana

Elini uzatsan ben hazir degilim

Bilemem ki yangı çıkmış burada
Kim girmiş bu evde ne işi vardır
Yabancı giremez bilen biridir
Bırakıp giderken arkaya baktı

Bedeni yanıyor sönmesi zordur

Adını ben burda anmam yasaktır
Sensiz olmuyor ki yardıma etsene
Yok deme kör kuruşun bana vursana
Vur öldür yaşamam sence fazladır

Birsefer görünce aşık olmuşum

Kimi sevsem sen çıkıyorsun karşıma
Olmaz ki arkadal bıraz bıraz fazladır
Çekilsen bırazcık ben de dinlensem
Sana kötü demedim ki gelme sen

Ağlatma yeter ki ben yılarca ağladım

Dert yüklü biriyim unuturum gülersen
Tut bak ki ben kimim seni seven biri
Gördüğüm rüyalar ağlatı bak şükürler
Huzurlu ol yeter ki görünce sarıl bana

Mevlam acıdı bana bağışladı gülüyorum

Sana sonsuz güvenim var desem inanma
Seni sevdim diyorsam yemin etim seninle
Ağlayarak bulmuşum kalbine sen kilit vur
Başkasına o gözler bakarsa ben anlarım

Seninle ben o gece yeminimiz vardı ya

Aklım giti benim ayrıldığım o zaman
Dur demek zormuydu lalmıydı dilin
Öldüm ben o zaman ayrıldım senden
Sevinçten uçuyordun sana ey valah?

Kabahatlar bende sana vermedim

Kırılmış zincirler düştüm boşluğa
Gün bugün yarın yanlız kalacam
Söz bitiği yerde düğüm çözüldü
Kahrolası şansım gülmedi benim

Kapandı kapılar kaldım çıkamam

Sel oldu göz yaşım aktı yüzümden
Çıkardın mendili sildin elinle
Ölsem de gam yemem son nefesimle
Gömsen de mezara sana yok demem

Senin duan bana sanki servetir

Sandım ben dileğim kabul olmaz ki
Çok şükür dediğim herşeyi yaptım
Mutluyum kimseye borcum yoktur ki
İğlik yanlısıyım kötülüğü tanımam ki

Her dileğim oldu sevgi sel gülüyor