Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Dert yüklü biriyim unuturum gülersen
Tut bak ki ben kimim seni seven biri
Gördüğüm rüyalar ağlatı bak şükürler
Huzurlu ol yeter ki görünce sarıl bana

Mevlam acıdı bana bağışladı gülüyorum

Babam dedi korkman gerek üç şeyden
Yalan hak yeme ki kırma anna babanı
Hedef koy kendine her gelenle konuşma
Zalim olma oğul sen de bir gün ağlarsın

Çok çalış az kazan heram katma malına

Benim babam çerçiveden bakıyor
Ondan gördüm sözüm söz dedim
Çerçiveden bakıyor o benim baba
Baba olacağım babama benzerim

Elini kaldırsa toplanırdı herkes

Açsanız kalbimde başkasına yer yoktur
Cıvıl cıvıl hepiniz başka ben ne isterim
Ben istemem yeterli gülüşüme deymeyin
Siz gülün ben bakacam açlığım gidiyor

Yol kısa yokuş çok sevgi herkese lazım

Adını yazmışım silmez ki kalbim
Silersem yaşamak zor olur belki
Sensiz yaşamak anlamsız olur
Sevince yaşanır sevmesem ölü

Başımda bela var atması zordur

Öyle özlüyorum ben adını koymadım ki
Kim kime kin güderse ikiside ağlıyordu
Atın beni zındanlar görmesin gülsünler
Bitsin zülüm gülelim ikimiz de kayıp etik

Kötünün iyisi yok sen kendini ne sandır

Bozulmuş dünüyam böyle gitmez ki
Dikiş var midemde açılar dinmez
Çok yesem azı bulmam ki zordur
Bayram dan bayrama et girdi eve

Yoksuluk zordur bu bayram günü

Bayram olsun sabah sana günaydın
İstedim görmeye bu sabah oğlum
Unutmadım kızım seni bu bayram
Günaydın demekle yetindim burda
Bayramın muberek bayramda gülün

Bilmeden sevmenin cezası çoktur
Girme sen içeri zil yok bu evde
Terketsen geç kaldın tanı sen onu
Dikkat et örülen çoraplar çoktur

Ağladım olmadı sürünmem gerek

Vefa bekliyordum yıkıldım bir an
Eski o sevgim yok atmışım çöpe
Ne almışım ki ben de vercem ona
Sildim kalmadı sakladığım befayı

Düşündüm gelmiyor aklıma şimdi