Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ah vah hiç boşa çekme orada
Sen ve ben çekmeliyiz fazlaca
Şükür etmeliyiz bu bize fazla
Cam gibi çocuklar sevgi veriyor

Ne verdik istiyoruz ben bilmem

Ağrı dağdan çıktım yaya
Uçuyordum tutu karlar
Yaşlanınca nefes kalmaz
Bana doğuru savurma kar

Tagat kalmadı dizlerimde

Sefil oldum yaşayamam burada
Ne oğlum var nede kızım burada
Minet etmem ben beklerim sizleri
Alacağımı ben alırım bırakmam sizi

Askerliğimi yaptım hiç ağlamadım ki

Cumuhuriyet bayramı bizim için yapılmış
Kim koydu ki adını kan dökmüşüz bu yolda
Şimdi gülmek zamanı düşmanlar çatlayacak
Cumuhuriyet bayramı hepimiz gülelim biz

Sokaklar bütün bayrak atalardan emenet

Ben bugün birini gördüm güzeldi
Gözleri sürmeli gamzesı vardı
Bakmaya doyulmaz değşik güzel
Dur sana git demem bak bana bıraz

Saçları çok güzel sankı altından

Sabırım biti durduramam ben
İyi kötü kim olursa gidecem
Kalırsam feleket belki yaşarım
Gitmem gerekir kalırsam olmaz

Onlar için yaptım kendime ceza

Dilim üretiyor sevgi sözcüğü
Güzel her kelmeyi size sakladım
Gözlerim bakarak yağmur topladı
Gelince toz olmasın yoları nızı ıslatım

Dün gece rüyama girdiniz benim

Yolum yokuş dar ve uzun ben yoruldum
Yakamdan tutmuş yaşlılık biti bitecek ya
Kim var yanımda tek başıma kalmışım
Zor günlerim başladı çocuklarım uzakta

Çok fırsatlar gelmişti küsmüştüm çünkü

Herkes çok istiyor aza razıyım
Doğuru yanlış hepsini yazmışım
İsteyim çok benim azı versinler
Yüzü güleç insanları aradım

Başımda yel esti fırtına koptu

Hasiret ben kalmışım senin yüsüne
Resimler elimde bakmakla geçer
Bütün çiçeklerle özel konuştum
Yüreğim yanıyor sen yoksun burda

Resime bakmakla seven doymaz ki