Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Yüreğim boş kaldı sen diye benim
Sen unutmuşsun ben unutamam ki
Azmı tanıdınız gel yeniden tanışak
Ben tanıdım seni yer vardır kalbimde

Başımın üstünde yer yaptım gelirsen

Yağmur olmuştum birzamanlar o sendin
Bulutlara söyledim sen gelirken ıslatma
Geç güneşin önüne terlerse hasta olur
Sana yazı getirdim çiçekler çabuk açtı

Bir zamandı ağlardım o sendin unutmadım

Hasiret ben kalmışım senin yüsüne
Resimler elimde bakmakla geçer
Bütün çiçeklerle özel konuştum
Yüreğim yanıyor sen yoksun burda

Resime bakmakla seven doymaz ki

Bena yaptıkların bitmez tükenmez
Ağladım yoruldum ben tükeniyorum
Yakına gelen yok ben gelemiyorum
Ne yazık tek kaldım ben tükeniyorum

Tükendim yolunda dur diyen yokmu

Hayelerimi topladım göstermem sana ben
Ağlarsın diye korktum o gözlere çok yazık
Eskiden ben tanırdım sen severdin gizlice
Ben de çok sevdim seni bedduam tutacak

Kimseye kırılmadım benim sorunum seninle

Gelme bana artık burada ölüyüm
Aldın benden ne kaldı ki elimde
Sevceyim o insanlar yok burda
Sana verdim beni bırak yaşıyım

Ağlatma gözümde yaş kalmadı ki

Yaşlandım hasiret beni bitirdi
Yanlızlık insana çelme takıyor
Yıkılırsan kalkmak zoruma giti
Şans bana gülmedi arkadan vurdu

Ağladıkça kimse yanıma gelmez

Yüzüne bakmaya zor geldi bana
Gönlü uçurtmaydı fırtına yoktu
Sağına soluna bakar bu çocuk
Güzel sevmiş gözü görmez etrafı

Yürek yükseklerde uçar düşmeden

Bu nasıl bir derti hergün çoğalır
Gönül verdi bana unutamıyorum
Dağıtım kendimi bak bu halıma
Seni çok özledim ben bu aralar

Şarkı oldun ağıt yaktım dilimle

Annası adını barış koymuştu
Babası vatana barış getirsin
Yarışmaya girdi barış türküsü
Barışı sevdi bütün türküye

Kim demiş barış giti dönmez ki