Nasip Olmasın Ona Da Şiiri - Kasım Kobakçı

Şayet o yabancı, çehreni süzüyorsa,
İçimde harlanan, o ateşi taşıyorsa,
Şayet o el kişi, bileğini kavrıyorsa,
Şahsıma olduğu kadar, haram düşsün o zata da.
*
Şayet ona, sevdayı fısıldar gibi gülümsüyorsan,
Şayet bana anlattığın, masalları anlatıyorsan,
Cümlelerini, benim işittiğim gibi işitiyorsan,
Şahsıma olduğu kadar, haram düşsün o zata da.
*
Farklı bir gölge, yanına sokuluyorsa,
Rüyalarımda seyrettiğimi, o seyrediyorsa,
Zülfüne izinsiz ve habersiz dokunuyorsa,
Benim payıma düştüğü gibi, engel çıksın karşısına da.
*
Aynı kaldırımları, arşınlıyorsanız yan yana,
Nefesin değiyorsa, o meçhul insana,
Ortak oluyorsa, en mahrem anına,
Bende kaldığı gibi, bir ukde kalsın ona da.
*
Yüreğinin çarpıntısını, duyuyorsa derinden,
Adını düşürmüyorsa, bir an olsun dilinden,
Büyük bir parça, koparıyorsa ömründen,
Bana örüldüğü gibi, duvar örülsün yoluna da.
*
Sofrana kurulup, nimetini bölüşüyorsa,
Kederli akşamında, yaşını siliyorsa,
Seninle sebepsiz ve yersiz gülüşüyorsa,
Bana kapandığı gibi, kapılar kapansın bahtına da.
*
Mevsimler devrilirken, yamacında duruyorsa,
Hülyalarını, kendi hülyası sanıyorsa,
Varlığını, hayatına yegane mana kılıyorsa,
Bana olduğu gibi, hayal olsun vuslat ona da.
*
Şayet o öteki, kokunu çekiyorsa ciğerine,
Vakıfsa en gizli, en saklı hallerine,
Şahitlik ediyorsa, hem sabahına, hem gecene,
Bana olduğu gibi, hüsran yazılsın kaderine de.
*
Ve nitekim, o namahrem seni arzuluyorsa,
Benim tutuştuğum yangınla kavruluyorsa,
Senin fırtınanla, oradan oraya savruluyorsa,
Benden esirgediğin gibi, nasip olmasın ona da.