Nalan Uzer Şiirleri - Şair Nalan Uzer

Avuçlarımın içinden uçarken güven
Ne çok yıkıldım anlatamam
O gitti ben bittim
İki kere ikinin dört ettiğinden bile
Artık emin değilim

Engelsiz bir yolda çıkmaza girmişiz
zorladıkca, zora düşmüşüz
Kırılmış kanadımız kolumuz
dibe vurmuşuz....

Eskiden olmazsa olmazımdın
Şimdi olsanda olur olmasanda
Eskiden yoktu eşin benzerin
Oysa şimdi herkes gibisin

Nedir bu yalnızlığın pervasız duruşu
yolu sevdadan geçen geçmeyen herkesin
günah keçisi
gecelerin korkulu düşü
neyin nesi, kimin fesi
olmasa olmaz mıydı sanki?

Ne olurdu hiç olmasa gece
Karanlığı kimse, tanımasa bilmese
Kavgalar bitse, acılar dinse
İnsanlık "ben geldim" dese

Ne olurdu tek derdimiz;

"Yok" demiştin "yok"
"Kimseyi koyamazsın yerime
Taht kurdum ben kalbine
Silemezsin istesen de"

Oysa sen, yalnız gecelerin

Sızlamıyorsa sol yanın.
Acımıyorsa canın.
Çok sık gelmiyorsa aklına
Aklından çıkaramadığın.
Nerde ne yapıyor düşüncesi
Deli divane etmiyorsa.

Sen bu olamazsın gülüm olamazsın
Gözümden düştün!
Bırak artık ne hali varsa görsün
Söyle ne var gururdan üstün

Hadi söz ver gülüm söz ver

Buruk bir huzur içimde
Savaşmakta hüzünle
Hani desem gelmeyin üstüme
Bırakın beni kendi halime

Karşı gelsem

Yitik masalların sahipsiz kahramanlarıydık
Ağıtlar yakmayı pek sevdik
"Ya benimsin ya toprağın" sözünü dilimize pelesenk ettik
Aşkı arabeskleştirdik
Sözüm ona "ölümüne sevdik"