Nalan Uzer Şiirleri - Şair Nalan Uzer

yaşanan gün çoktan oldu bile dün
korkum "yarından" benim
ya sessizliğin içinde
kaybolup giderse sesim
kalemimin ucunda kalırsa son nefesim
dalga dalga açılırsam sonsuzluğa birgün

Sil gitsin
Kalmasın zerrem bile
Yeter ki sen, düşme hüzne
Yeter ki sen, hep gülümse

Ben kuralları koymuşum kendime

Ömür tahtından bir yıl daha sürüklenip gitti
Afete alışıktı mısralar böyle gecelerde
Bir yağmur, bir sel bekledim…

Yıkılırdı dağlar bu gece, taşardı okyanus

Sanma ki aşktan deli divaneyim
Sanma ki yanan kavrulan biçareyim
Boşluk girdabında, kalmış biriyim
İşte bundandır, sevgi özlemim

Ne leyla, ne Aslı hiçbiri değilim

Farzedelim Allah nasip etti
seninle kurduk bir yuva
sen ve ben başbaşa
oturmuşuz televizyon karşısına
kanal değiştiriyoruz elimizde kumanda

Huzur, aradığım tek sensin benim
Ne aşk ne sevda onları geçtim
Elinde olsun, her an şu elim
Bir fincan kahveyi beraber içelim

Ölmek zamanı geldiğinde

Gittin de ne oldu?
Ne değişti?
Hep yanımdaydın da
Olamayacak mısın şimdi

Her kapı çalınışında

"Aşkım, canım, herşeyim
papatyam, gülüm, meleğim
seninle doğmuş gibiyim"
Daha neler neler…

Bu boş ama güzel sözler

Değişme,
sana ait değilse giydiğin elbise
ya dar gelecektir ya da bol üstüne
ne kendin olabilirsin, ne başkası böylece…

Seni sen olduğun için sevsin seven

Ne beklediğim ne bekleyenim
ne sevdiğim ne sevenim
ne yıllara sığmayan hayallerim
ne beklentilerim
hiçbir şey kalmadı
bana kalan kuru bir benim