Nakaratın Gölgesi Şiiri - Kasım Kobakçı

Kasım Kobakçı
2830

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Nakaratın Gölgesi

Nakaratın gölgesi,
Her defasında, aynı yokuşu tırmanıp, nefessiz kalan o ruh,
Bitirilmemiş şiirlerin, son dizesinde eksik kalan, o tek kelimeyle,
Bir labirentin merkezinde, dönüp duran arayış gibi,
Yorucu veya vazgeçilmez..
Suskunluğun felsefesini ezberlemiş, boş odalara rağmen,
Kendi yankısıyla söyleşip, yine aynı cevabı alırcasına,
Anlamın bu dar çemberinden, bir gedik açıp çıkmaya çalışarak,
Kaybolmuşluğun coğrafyasında, pusulasız kalan seyyah adımları,
Ve mumun eriyen balmumunda beliren, titrek alevle beraber,
Aralanmayan kapıların, ardındaki o koyu bilinmezliğe,
Çekmecede duran, paslı anahtar yığını,
Holde naftalin, biraz da ıhlamur buğusu,
Geriye sarıp duran, kaset şeridinde sıkışıp kalmış,
Kırık ve oymalı komodin üstündeki biblo kalabalığı, çerçevesiz resmin kenarındaki,
Tıkırdayan kalorifer peteği,
Ve cam kırılmasıyla, mahallenin kesilen o derin uykusu,
Neyin tezahürüydü bu, hem sakin hem fırtınalı kabulleniş?
Antikacıdaki, tozlanmış dünya küresi,
Müzisyenin parmaklarında hayat bulamayan, zehirli arpej,
Aralıklar,
Suskular,
Vuruşlar,
Armoniler...
Eski haritanın, katlanmış kıvrımlarındaki belirsizlikten,
Sürekli aynı hatayı tekrarlayan, bir acemi olmaya mahkûm,
Ve sade kahve dolu fincanlarda, köpüğün sönüp kaybolduğu,
Puslu,
Soğuk,
Canlı durgunluğun mühürlenmiş anlarına haykırarak, kendi içinde düğümlenen,
Unutulmadan hemen önce, hafızanın tüm odalarında, son bir kez yankılandığı,
Aynı rüyadan uyanırken, akılda kalan o anlamsız detaylar,
Geçmişinde biriktirdiği, o keskin pişmanlıkla anılar kapkara,
Yapılmamış, vazgeçilmiş, yolculuklar ve vedalar arasında kapkara,
Tadı hiç unutulmayan, eski yenilgilerden,
Kendine sürgün olmak, kelimesiz acıları çoğaltır..

Kasım Kobakçı
Kayıt Tarihi : 17.10.2025 15:05:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!