Naile Öztunç Şiirleri - Şair Naile Öztunç

Naile Öztunç

Giden yolcu kapısı

Tepeden tırnağa ayrılık

İyi yolculuklar Derya

Devamını Oku
Naile Öztunç

Annem
O benim son yıldızımdı.
Ansızın kayıverdi gökyüzünden.
Ona yürüdüğüm yollar,
bitiverdi birden.
Şimdi elime yüzüme bulaşan, acıyla baş başayım.

Devamını Oku
Naile Öztunç

Şüpheye düşenler

bir tanık arar.

Cevabını bulamaz

Devamını Oku
Naile Öztunç

Bu sabah yine erken uyandım.
Yine aklımda sen vardın.
Seni düşündüm yine.
Senin derdinle yandım.
Saçlarını okşadım.
Öptüm yanağından

Devamını Oku
Naile Öztunç

Bu şiiri okuduğumda şimdi
Gökyüzü çatırdadı, yer yüzüne indi.

Tüm yıldızlar kaydı, güneşim söndü
Akan sular durdu, insanlık öldü.

Devamını Oku
Naile Öztunç

Güneş gibiydin

Tek başına parlardın

Isınır, ısıtırdın

Devamını Oku
Naile Öztunç

Dağılmış pazar yeri gibiyim.
Her şey yerle bir oldu.
Her şeyi yitirdim.
Mum gibi eridim.
Duman, duman tütüyorum.
Eriyorum, bitiyorum.

Devamını Oku
Naile Öztunç

Eksik resmi tamamla.
Ressamlara sorsan bilemez.
Nedir eksik olan?

Resimde bir boşluk var.
Yarım kalmış bir resim.

Devamını Oku
Naile Öztunç

Doğru bir tanedir
Yanlış bir çoktur.
Matematik doğruluktur,
Sınırlarını bilmektir.
Haddini bilmektir.

Devamını Oku
Naile Öztunç

Sevgilerin sevgisi
Anne sevgisi
Güneş eritemez
Toprak çürütemez
Hiç kimse kimseyi
Anne gibi sevemez.

Devamını Oku