Merhaba İstanbul
Yorgun ve yaşlı şehir.
Gece gündüz ışıl ışıl,
Her an telaşlı şehir.
Seni en iyi martılar biliyor
Daha dün gibi
Senin geldiğin gün.
Sen benim küçücüğüm
Kara gözlü böcüğüm.
Aklı yıldız
Kalbi güneşim benim.
Kahveli sevgilerdi bizim dersimiz.
Zaman köpürürdü Elif in kahvesinde.
Sevgi sıcaklığında pişerdi kahvemiz.
Sevgi katardı Elif, şeker yerine.
Kahve kokulu anılarımız vardı.
Çocukluğum köyde geçti. İki katlı, çok odalı bir evde yaşıyorduk. Evimizin çevresinde her çeşit meyve vardı.En çokta elma ağaçları vardı.Elmanın her çeşidi,misket elması,paşa elması,yaz elması, ekşi elma, gelin elması, sarı elma, yeşil elma.
Sabah uyanır uyanmaz,daha yüzümüzü yıkamadan elmaların dibine koşardık. Gece boyunca en tatlı,en olgun olanlar dibine düşerdi. Kahvaltıda elma yerdik. Sonra bütün oyunlarımızı elmaların dibinde oynardık. Biz 9 kardeştik. Küçük bir ana sınıfı gibi, en büyüğü 16 yaşında, en küçüğü 1 yaşında. Büyükler, küçüklere sahip çıkar, avutur, oynatırdı.
Elma ağaçlarının tepesinde daldan, dala geçer, kuşlar gibi gezerdik. Dallara salıncak kurar, sallanır, birbirimizi göklere uçururduk.
Annemin diktiği basma elbiselerimiz vardı. kocaman cepli, bol etekli, ceplerimize eteğimize elmaları doldurur, eve götürürdük. Sonra, öğle yemeğimizde yine elma yerdik. En tatlı elmalar, arıların ve kuşların gagaladığı elmalar dı.
Sonra ebem elmaların dibine gelirdi. sepetlere elma toplar, eve taşırdı, bize taşıttırır dı. Gün akşam olduğunda eve giderdik ve yine acıktığımızda yediğimiz ilk yiyecek yine elma olurdu.
Yer yatakları seriliydi, geniş odalarda. Yatma vakti geldiğinde elimizde ve ceplerimizde elmalarla yatağa girerdik. Yorganın altında elma yiyerek uykuya dalardık. Sabah olduğunda yarısı kalmış elmalar, yastığımızın, yorganımızın altından çıkardı. O zamanlar, yatak çarşafları, yorganlar, yastıklar beyaz olurdu. Annem bize kızardı, yatarken elma yemeyin, çarşaflarda, yastıklarda elma lekesi kalıyor diye.
Seni hayal etmek güzeldi.
Çok güzeldi seni beklemek.
Sevgiyle, korkuyla, heyecanla,
Sabırla, sabaha dek.
Engin Bebek.
Sen doğarken doğdu güneş.
Teşekkürler sana öğretmenim.
Yüreğime sevgiler ektiğin için.
Kök saldı ektiğin sevgiler.
Her mevsim açıyor birer birer.
Teşekkürler sana öğretmenim.
Yoksun artık
Melekler dokunduğunda sana,
Ne varsa kötü olan,
Silindi aklımdan.
Kötü anıları bir, bir aklıyorum.
İyi anıları kalbimde saklıyorum.
Ben bir kabus gördüm sanki
Abimden ayrılınca
Ayrılık öylemi oluyormuş
Gözümden yaşlar geldi.
Çok üzüldüm ben.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!