alacaklının yolladığı kağıda şiir yazıyorum
iyi okumalısın
bir daha bulamam
bu akşam gençliğimin peşinden yürürken
küsmek için çok yaşlandığımı anladım
ama bir deniz buldum
dışarıda yağmur
içeride kaldık başbaşa
tutsak
ben ve özgürlüğüm
dolaşır durur söyleyemediğim
elinde kırbacıyla dilimin ucunda
düşün
arabanla gidiyorsun
solunda sağında hep aynı karanlık
ve sırılsıklam çam ağacı aynı
diğerlerinden daha aynı
diğerleri daha karanlık
gece sokakları karamsarlaştırdığında
kapı çarpıp kaldığımda dışarda
tüm şehir perdelerini kapattığında ve
yolumu yitirdiğimde o sıra
sen çıkmaz sokak olsanda
sonra diyorum
anne gülmekten başka kimsemiz yok
gözlerimizde yaşlar da katılıyor
gülüyoruz
katıla katıla
tül perdenin ardına saklanmış şehir
penceresinden izliyordu odamı
umut içebildiğin kadardır diyen
ve son bahsini oynayan bardağımı
söz ederken senden
şöyle uzanıp yüzümü duvara dönerek
düşler içinde düşüncesizce
pervanenin gölgesini izliyorum
üşümüş
ışığa giderken
ben hala üşürken
tam seninle karşılacaktık ki
ikimizin son kez bindiği
bir otobüs geçti aniden aramızdan
yolcu ikimizdik
sıçratarak ayağıma boşunalığı
ve sonra karşı kaldırımda gittikçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!