Şimdi bir sabah rüzgarı ve serinliği dolduruyor içimdeki yokluğunun dehlizlerini...karşımda gamzeleriyle yüzü oldukça baharı yaşayan bir sen,ellerimde bir kağıt ve bir kalem yine mi desen ve yine desem... korksan sana dokunacak diye bu bıçak sırtı satırlarım. Alsan eline bütün sevecenliğini ve bir türlü sevemediğin beni. Bir gıcırtılı sandalye çeksen göğün karşına,tüttürsen sigaranı tıpkı o günkü masada yaptığın gibi kısıp gözlerini... aklından bin nefret geçse seni sevmişliğim adına ve içimden bin şükür seninle aynı sofrada buluşmuşluk aşkına...ve işte tam sırası! Bir soru geliyor şairin boğuk tamburundan içinin derinliklerine " Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır Ömür Hanım? "
Sen bu şehirde yokken
parmaklarımda bir temmuz sigarası
akşam oldu mu hele bir de,
ben o zaman işte!
İşte ben o zaman hiç kişiyim.
Grinko çaldi gidişini
sen geldin
Grinko gelme diyemedi
sen gitmedin
Sonra piyano çalardı Grinko
Agzında sigarası
Şimdi ucu bucağı belirsiz bir karanlıktayım
Bu saatinde bile gündüzün!
Ne kadar makul olduysa gidişin
Bir o kadardı ihtimali senden vazgeçişimin
yazmak istiyorum,
sözün hangi mevsimindeyiz?
hangi ayında vuslatın?
hangi gününde sarmaşık saçlarıyla yalnızlığa dolanan bir kadının?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!