Muzaffer Arslan Şiirleri - Şair Muzaffer ...

Çarpmıyor artık emanet kalbim.
Bu gece hüznüm boüulmaz oldu.
Sevgiliye hasret çekenğözlerim.
Neden teselli bulamaz oldu.

Dağılmış her yana sefil saçlarım.

Gözlerim dalıyor şehrin karanlığına.
Tâ uzaklardan görünen yemyeşil bir ışığa
Yıllar geçse de acep hatırlayacak mı?
Yanından geçerken ismimi anacak mı?

Sabahları yüreğime işleyen bir ses gelir oradan

Gözlerim dalıyor şehrin karanlığına.
Tâ uzaklardan görünen yemyeşil bir ışığa
Yıllar geçse de acep hatırlayacak mı?
Yanından geçerken ismimi anacak mı?

Sabahları yüreğime işleyen bir ses gelir oradan

Sensiz
geçen
günlerimin
Iztırabı yeter bana.
sensiz
esen

Günlerden bir bahar akşamıydı
Duyan bir kulağım,
Gören bir gözüm vardı.
Oturma!
Durma!
Haydi artık!

Güvercin bakışında
Saklıdır benim sevdâm.
Ağlamak, sızlamak
Nafile artık.
Çünki gitti.
Ve bir daha

İki aşk gördüm
Sonu hüsranla biten
İlki çocukça ve sessiz
İkincisi mertçe ve hissiz.

Ey benim canım, cananım benim.
Gençliğimi çalan, dermanım benim.

Neler vermezdim yari görmeye
Melek gibi sima,yay misali kaşlar...

Öpmek isterdim, narın dudaklarından
Sarılmak,sarılmak ince beline...

-şiir dostu Yalçın Ünlüye-

Bu günlerde,
Mevsim karakış olmuş gülüm.
Karlı dağlar gelin olmuş,
Başını sevda dumanları bürümüş,