İLK GÜN
Sakin adımlarla girdin içeri
Usulca yanıma oturdum o gün
Lisan-ı hâl ile baktım bir kere
İLK HIRSIZLIK
İlk hırsızlığım
Bir bahar sabahında oldu.
O zamanlar küçücük bir çocuktum.
Hüzünlü ve yorgun…
İLLET ADAM VE ZİLLET MADAM
Güya; "Şeriat" istiyorsun canı gönülden
Ancak "Laik" ülkelerde yaşıyorsun ey Gafil!
Lafta; "İmam Hatip" sevdalısı bilinirsin.
Nedendir bilmem ki sebebi nedir?
İmkânsızlıklara düşkün bu gönlüm.
Aklıma yine sen geldin.
Bu akşamüstü
Aradım zihnimde
Namluları bir bir dayasan da gövdeme
Ellerin bin kez dokunsa da tetiğe
Vurulmam!
Sana sevgim var diye bin sitem etsen de
Gözlerime bakarak "Sevmiyorum." desen de
Alınmam!
Kaç dost gördüm, hep maddeye taptılar.
Büyük, küçük insanlıktan çıktılar.
İNSANI TANIMAK
İnsanı tanımak hep zordur, dersin.
Derde dert ekleyip ölürsün yine
Tanıdım sanırsın bir insanı sen
“Gel mene tanıtdır dostu düşmeni
Hardasan, hardasan gel avut meni.”
Bahtiyar Vahapzade
Pek kızarım şu -insanca- lafına
KADER
Sonsuzluğa uzandı ellerim dua için
Yine tutuştu gönlüm, yanıyor için için
Dilin sevdim dese de, yanmadı senin için
Hep sevdim, hiç sevilmedim.
Budur benim kaderim.
Hep ağladım, hiç gülmedim.
Budur benim tek derdim.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!