Yok senin vasfettiğin dilber bu şehr içre Nedim!
Cemil Meriç
Beatrice nerede şimdi?
Gelip geçti mi bir Beatrice bu dünyadan?
Maşuku yaratan âşıktır, derler.
Beatrice’yi yaşlı gözleriyle Dante yarattı.
Hayallerin gerçek oldu.
Bir gülüm vardı bak o da soldu.
Ne arıyorum ne de soruyorum artık.
Eskimiş bir çorap gibi çıkarıp attın beni
Dilerim sevdiklerinden mahrum olursun.
Korkuların yapışsın iki yakana
Belki bir köyde seninle;
Her sabah telaşsız uyanmak bir dağ köyünde.
Her akşam kaygısızca uyumak evin bir köşesinde
Gün boyu saate bakmadan, şehrin öfkesinden uzak
Yalnız sen ve gökkuşağı gözlerinle...
Belki bir şehirde seninle;
BEN BUYUM
Dinim İslam, kitabım Kur’an-ı Kerim’dir benim.
Ne bir izm kölesiyim ne de bir kula taparım.
Hakkı tutarım, batılı yerden yere çalarım.
Ne zaman başım sıkışsa ayetlere koşarım.
BENDEN DEMESİ
Bir elinde her dem Kur’an
Diğerinde kitap olsun.
Ne yaparsan hakkıyla yap
Düşman bile hayran olsun.
BENİM BİR DAYIM VARDI
Benim bir dayım vardı.
Akıllı ve sevecen
Kader bizden ayırdı.
Tam huzura ererken
BEN KİMİM?
Ne ben “ben” oldum.
Ne de sen bana yakın.
Yalın kılıç koşarım
Ölümün tuzağına…
BEN ÖMRÜMDE İKİ KERE AĞLADIM
Ben ömrümde iki kere ağladım.
İlki çocukça…
Her insanı ağlatan bir sebepti.
Şiirlerim var beni anlatan
Bana göre şairlik
Sana göre bencillik
Ona göre şaçmalık
Oysa ben ne şairim,
BİHRUZ BEYLER
Bihruzları sevmedim, Tanzimat’tan bu yana
Milli olan ne varsa düşürdüler ayağa
İki asır geçti bak, memleket talan oldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!