Yaradan ‘Habibim’ dedi adına.
Âlemde biricik liderim benim.
Bütün dünya hüsrana daldığında
Yetiştin imdada rehberim benim.
İDAMLIK MAHKÛM
İdama mahkûm bir sanık gibi
Ellerim arkadan bağlanmış yine
Kurşuna dizdiler dört bir taraftan
Yalana gömülmüş bir tanık gibi
İki dert gördüm.
Sonu hüsranla biten,
İlki, çocukça ve sessiz
İkincisi, mertçe ve hissiz
İKİ DÜNYAM VAR
İki dünyam var şimdi
Akıl ve gönül dünyam.
Birbirinin düşmanı iki yanım.
Biri kahır dolu; biri azim…
"Ne olurdu birinci kişi olsam? " dedi yüreğim.
Sonra gerçekler geldi aklıma.
Seni benden aylarca uzaklaştıran gerçekler.
Çetrefil duygular yani!
O, hep kaçtı.
Ben, hep umdum.
Hak için kiminle girdiysem cenge
Bir türlü hakkımı alamadım ben
Adalet bir sakız hâkim dilinde
Tepe-taklak oldu hepsi gördüm ben.
Dün arzuhâl için gittiğim adam
ILIK MELTEM
Ilık bir meltem esiyordu sen geldiğinde
Hayal meyal hatırlıyorum ilk tebessümünü
Sen gittin meltem dindi.
Artık sevda yok.
Uykusuz geçen günlere veda,
Senden kalan her şeye isyan,
Unutacağım seni, unutacağım.
Sanma ki gecenin bir sonu yoktur.
İLK DÜŞEN AK
Başında bir ak gördüm.
Ölüm sana yakındır.
Gözlerin ceylan gibi
Düşmanlardan sakındır.
Dostlar mı vefasız?
Ben mi değiştim?
Bilemiyorum.
Kaç akşamdır ağlayamıyorum bir türlü.
Daha dündü, dostlar vardı yanımda.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!