Bir nefretin kimyasallığı
bütün hücrelerime bulaşmış
kan tutuyor o aralar beni
kırmızı bir kurdaleye dönüyordu
elimi kolumu bağlayan zincirler.
parçalanan bedenimde
Senin kendi eksenin etrafındaki yalnızlığında
Pervasızca dönebildiğin
Ve
Beni görebildiğin kadar uzağım sana
Bir o kadar da yak/ın
Yani katıksız sevgili
Bizi anlatırken
eksik ve devrik cümleler kurmalıydım,
öznesi yüklemine hasret kalmalıydı,
adı aşk olmalıydı...
Belki de özneyi gizlemeliydim,
yüklem çaresiz kalmalıydı,
Acının kerameti ne ki?
Bizi böyle içten içe çökerten
Çökerttikçe de bizi birine bağlayan
Bana suratsızlığımı bağışlayan sen
Beni aşkın en onulmazına sürüklerken koşar adım
Biz acılardan geldik
İçimizde hep eksik birşeyler
Ve hep kanayan yaralarımız vardı
Dinmezdi sessiz çığlıklarımız
Acının en onulmazını çektik
Türkülerin en dokunaklısını söyledik Sonra
Ey tınısında sesinin ömrümüze renk katan sen
Farkında değil misin
Isırgan yanığından beter bir yanıkla bırakıp bizi
Ta yüreciğimizin odağına
Ateşten yakıcı celladtan kıyıcı
Ben senli hayaller kurarak
Sarhoşluğun tadına varamadım hiç
Şişenin dibini de bulmadım
Mevsimsiz bir yağmur misali
Yağıp yolumu buldum sana doğru
Her defasında beklenmeyen
Ah Mavera gitme aklımdan
Verandalar eskittim yokluğunda
Bilmezsin
Akıl yitirdim
Saatler eskittim pencere önü yalnızlığımda
Hep hayalini gözledim kapı aralıklarından
Akıllı bir yalnızlık içinde ben
Beynimin içinde sen olan ben
Hazan değmiş gazel misali
Her esintide bir sağa
Bir de sola savrulan ben
Düşüyorum gözbebeklerinden
Aşk ile dem vururken dizeler
Ben senli şiirler yazdım
Karanlık gecelerimi
Seni düşleyerek aydınlattım
Uykusuzluğuma ismini ilaç saydım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!