Mutlu Esfer Fırat Şiirleri - Şair Mutlu ...

Sevgili
Şu alemi ademde
Mutlu çoktur...
Hükmüne boyun bükmüş garip dizelerimle
Nafile yakarışlar sergilemekten caydım
Yalandır kurduğun bütün sevgi cümlelerin

Özlemin büyüdükçe
öznesi kayıp,
yüklemi isyanlarda devrik cümleler kuruyorum,
dikkat etmeden noktalama işaretlerine
sana yazıyorum bütün şiirlerimi,
yüklemi başa alarak imla kurallarına uymadan,

gittin,
Sana gelemedim,
Uzadı yollar
kıvrım kıvrım bir yılan izine düştüm

mutlu esfer fırat

Serelim ömrümüzü
Sebepsizde birbirimiz için yollara
Bilmesin kimse sahesteliğimizi
Suratımızda sevgiden izler taşımalıyız ki
Bilmesin kimse ağlayışımızı

Şehr-istanbul vefasız bir sevgilidir
Ve öpüşmekten dudakları yorulmuştur
Bir bit gibi gezmiştir
Atar damarlarında hayatımın
Sokakları daraltmıştır ruhumu
Geceleri hep bölmüştür uykumu

Tecavüz ettiğin duygularım
Şimdi piçleriyle dolaşıyorlar
Bütün günahlarından arınmaya çalışan sen
Elini kolunu sallaya sallaya...

Şimdi ne yana dönsem belleğimi siliyorsun...

Oturdu iki sevgili karşılıklı
Tahta bir masaya
Güzel sohbetin ardından bağırdı çocuğa kız
Sebepsiz kızmalar susma eylemine teşvik etti çocuğu
Ve
Uzunca bir suskunluktan sonra

Sen gittin
Bu gece şarkılar yarım kaldı
Şiirler öksüz
Ve bir paket sigara
Yetmedi efkarımı dağıtmaya

Sen gittin ya
Öfke duydum sessizliğine
Bir kıvılcım oldum büyüdüm yavaşça ben
Büyüdüm büyüdükçe kendim kül oldum
Bir zemheride katran koyusuna büründüm
İsyankar oldum

Siliniyor yine
Takvimlerden gidişlerin
Hep olduğu gibi sözsüz konuşuyorsun
Dökülüyor yapraklar ağaçlardan
Sararıyor yüreğim
...Ve sen hep aynı kalıyorsun