Bir melek edasıyla baktın gözlerime
Hasrete bulaşık
Sigaramı yaktım ayışığı yüzünde
Gözlerine dalıp dalıp giderken benliğim
Parmak uçlarımın yandığı andı
Sana senli iltifatlar etmemi kesip atan
Ben hasreti böl/ük böl/ük dağlardan taş/ıdım
Bağrıma paslı bir hançer misali saplanan
Yorgun kalmış hislerin
Hep bir umutla direndiğini düş/ledim
Oysa sevgili
Ben sana gelmek için
Kar tanesi beyazlığında olan sevginin
Masumluğu bozuldu dünya üzerinde
Gerçek sevgi cümlelerini
Boncuk misali dizen
Dil bozuldu
Ey sevgili
Bütün umutlarımı zemheriye çekerek
En ücra köşelerde dalgalandırıyorum
Lakin
Taş bastırıp artık yüreğimin odağına
İnançsız bir ayin ile
o gittikten
sonra bir çöküş sonrasında
kendini yeniden kazanması
gibi hani diyorum ya sonunda
'oysa ben değildim ölen'
herşeyin sonunda yani
Bu gün/lerden sensiz ertesi
Biraz soğuk bir yaz sabahı
Bir mülteci yalnızlığında
Tutuklu donuk çekingen
Gözlerinsiz uyanmak
Elveda demek geçiyor içinden insanın
Basiret düğümleniyor
Ne yapsa da mümkünü yok acıdan sıyrılmanın
İyisi mi içine kapanmak susmak susmak
Şüphesiz en anlamlı ifade biçimi
Sen ve ben
İkimiz tam da bir dönüm noktasında iken
Kuru bir dal misali
Üstümüze baskı yapan rüzgara yenildik
Kara yenildik
Kırıldık savrulduk
Şimdi sürgünleri oynayarak ikimiz
Aynı şehirde farklı semtlerde...
Dilimize yasak koyulmuş gibi
Dile getiremediğimiz bir aşk biriktiriyoruz
Ele avuca sığmaz yüreklerimizde
Oysa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!