Mustafa Yiğit Şiirleri - Şair Mustafa Yiğit

Hep uykulardasın dostum
Karabasan mı çöktü üstüne
Bir sen, sen de değilsin bugün.
Çık artık zindanlarından
Bir bak,şu güzelim doğaya
Çocuklar cıvıl cıvıl,

Bir
Hazan sabahı
Tan kızıllığı
Akar üstüme.
Alevlenir
Yanar yüreğim.

Aradım günlerce mutluluğu
Kitaplara,şiirlere yazdım adını
Afişlere baktım duvarlarda,
Aradığım yerlerde yoktu.

Ağlayan anaları, babaları gördüm

Seviyorum,diyemiyorum aşkıma
Yüreğimin parçalanmasından korkarım.
Bir kenara atılırsa yüreğim
Eriyip çürümesinden korkarım.

Dağlar tanık,biliyor sevdiğimi

Zifiri karanlığın içinde
Ay'ın şavkı
Vurur yüzüme.
Bir kadeh meyde
Demlenirken
Asma katında.

Oğlum Zafer' e

Bir yıldız doğdu karanlığa
Aydınlandı kara bağrımız
Merhem oldu yaralı kalbimize
Yaşama yeniden bağladı bizi

Kızım Pınar'a

Solmayan çiçeğim
Muştumsun sen.
Gülümseyen güneşte,akan pınarda
Hep seni bulurum

Bir kumru
Yuva yaptı içimde
Depreşiyor koca yüreğim
Çırptıkca renkli kanatlarını
Yeniliyor kendini
Tüm hücrelerim

Bahar kokulu yatak odamda
Sardım kollarımı
Sevgilimin boynuna
Çözdüm örgülü saçlarını
Yürüdüm tepelerinde, ovalarında
Dolaştım tüm hücrelerinde

Çatma kaşlarını hemen
Aç kollarını
Sar beni
Anımsa eski tatlı günleri
Tut ellerimden
Götür beni