Mustafa Yiğit Şiirleri - Şair Mustafa Yiğit

İnançlara,set çekildiği yerde
Kavgayı yazdım, sayfalara
Gelecek nesiller
Okusun diye.

O gece

Yürekten düşen,bir tohum
Boy verir,gönül tarlasında
Dalgalanır taze başaklar
Uçar,sevgi kelebekleri.

Yüreğin aynası gözler

Son ayrıldığımızda sözleşmiştik
Birlikte olacaktık, her baharda
Veda bile etmeden gittin
İlk defa, sözünde durmadın yolcu.

Gidenler dönmezmiş, son yolculuktan,

Bir gece vakti
Sessizce
Bir beyaz güvercin
Çıkar yuvasından.

Süzülerek yükselir

Ağarmış saçlarının arasında
Bir çarşaf gibi
Yayılıyor küme bulutlar.
Karalar giyinmiş
Koca belin üstü.

Hangi dala
Uzansam
Kırılır,birer birer
Boşa uzanır ellerim.

Dönsem yüzümü aydınlığa

Açtım kapıları
Sonuna kadar.
Sağırım ben
Kapıma,vurmadan gir.

Döktüm umutlarımı

Çocuklar ölüyor
Gün be gün
Yatıyor yerlerde
Cansız bedenleri
Hayatta kalanlar
Yalın ayak

Bakır dağı'nın başı
Ne yazı var, nede kışı
Dolanır gezer göğüsünde
Alıcı kuzgun kuşları

Ozan söyler

Yükseklere çıkıp
Seyretmek varmış
Amanos dağlarını.
Doğayı özümser insan
Derin bir nefes
Sıhhat gibi dolar