Mustafa Yiğit Şiirleri - Şair Mustafa Yiğit

Kaç zaman oldu
Uykularda.
Aç gözlerini
Uyan korkulu düşlerinden.
Yakalım özgürlük ateşini
Güneşe uyanmayan

Esme deli rüzgâr
Sevdalıdır yüreğim.
Haber salmış,gurbet elden
Gözleri yoldadır
Beni bekler yarim.

Yaz bahar demeden,
Dolanırım Dağların zirvesinde.
Kırarım zincirleri
Özgürlüğü yaşarım,
Gök le Yerin birleştiği yerde.

Manavgat belinden
Gülümsüyor Gezende barajı.
Yansıyor karşıdan,çinko çatılar.
Kor gibi düştü yüreğime
Yuva sıcagı.
Yaklaştıkca yükselen baca dumanları.

Sıcak yaz ortası
Öğle vaktinde,
Bir güzel durur,çeşme başında.
Susamıştım.!
Eğilip su içmek istedim.
Avuçlarında su içirdi bana.

Yıllar sonra döndüğümde
Adım adım gezdim memleketi
Anılarımı aradım sokaklarda.
koşup oynadığım okul bahçesine
Takıldığımız kahvehaneye baktım
Bir ışık aradım bakan gözlerde.

İlk bakıştığımızda,o gün
Göz ışınlarıyla,vurdu beni.
Kirpikleri,zehirli bir ok gibi saplandı
Çaresiz yaralar açtı yüreğimde.
Bir kere bile, seviyorum diyemeden,
Ne derman kaldı,ne can kaldı bende.

Çılgındır şu deli gönlüm
Gelecekmiş.! güler geçerim.
Hangi durakta bir güzel görsem
Peşine düşer,koşar giderim.

Her mevsimde yaşarım ilk baharı

Güneşin doğuşunu bekledikçe
Bitmez, uzar geceler.
Karanlık duygular içinde
Mahkum olur
Aydınlığa hasret gözler.

Nereye baksam,seni görüyorum
Seni yaşıyorum her mevsimde
Dere otunda,açan zambakta
Seni kokluyorum,esen rüzgarda

Koynumda saklıyorum anılarını