Mustafa Yiğit Şiirleri - Şair Mustafa Yiğit

Bir seher vakti
Yağmurlar dökülür
Renk alır doğa.
Çatıdan gelen sesler
Bir melodi gibi
Yansıyor kulağıma.

Külkedisi misali tanımıştım
Yaktı kül eyledi kalbimi
Günlerce aradım dağda bayırda
Prens,prenses misali, kavuştuk
Yeni bir çağ atladık ikimiz

Toprağın canımız
Irmakların şah damarımız.
Ormanların giysilerimiz
Dağların,besleyen memelerdir
Cesur yürekleri.
Engin denizlerinle

Ben de özledim,kaçamaklarımızı
Ne zaman gitsem çardağa
Yapayalnız! ağrır durur yüreğim.
Gelinliğinle hatırlarım bir an,
Sonra da, minik kızın
Gelir aklıma..

Elele tutuşup
Koşarken çiçekli bahçelerde
Çocuklar gibiydik.
Bir ev kurduk hayalimizde
Ömür boyu birlikte
Birleştik bedenlerde.

Bir adım kalmıştı
Gün batımına.
Sessizce yürüyorduk
Çakıllı yolda.
Biz sustuk.
Gözlerimizdi konuşan

Dayandınmı ölüm kapısına
Dönüşü yok geriye.
Bel bükük,yüz soluk
Kar yağar saçlara.
Film şeridi gibi
Geçip gider koca ömür.

Çiçekler boynunu bükmüş, soluk
Kuşlar kanat germiş, üzğün
Güneş,ateş topu gibi kızğın,
Yangın yerine döndü
Ekmek kavğamız..

Gülümseyen cemali
Şifalı elleri
Besler yüreğimi.
Kaynak olur yaralarıma
Ela gözleri.
Umut dolu gönlüm

Akdenizin kızgın sıcağında
Kan düşse, can biter toprağında.
Her mevsim meyve, sebze bağında
Hayat kaynağımız
Çukurovada.