Mustafa Sevil Şiirleri - Şair Mustafa Sevil

Sahipsiz bir kabusun ortasında doğdu bir ışık
Bir tutam geçmiş, bir tutam da hayal eridi
Gizli bir harman sardı dört bir yanını uykumun
Karanlıkta bir yara, bir de bir hatıra belirdi

Kimsesiz bir boşluk doldu içime bir nefeslik

Bitkin düştüm hayat yolunda yürümekten
Ölüm korkusuyla, ölüp ölüp dirilmekten
Yaşayamadan itibar korkusuyla doğruları
Kalbimin dikine sevememekten yoruldum

Dostmuş gibi davranmaktan aptallara

Başucumda yükseliyor kızıl sislerden bir duman
Boşluklarından ağıtlar duyuluyor irili ufaklı
Çığlıklar, haykırışlar eşliğinde bir söz kulağımda
Kaç kez ölebilir insan, kısa bir ömrün hatırasında

Başucumda parlıyor kızıl bir huzme olmuş alevler

Bozuk bir saatin kadranlarında
İçimizde gizli, sessiz bir gururla
Saniye sayarken kavuşmamıza
Düşüvermişiz zamandan

Bir antikacının tozlu dolabında

Uzun suskunluklardan ibaret kimi günler
Sessizliği yaşatmak için dakikalar, saatler
Fakat onlar, hayat veren onca düşünceye
Onlardan doğacak hatırlanacak bugünler

Kum saatinde donuyor kimi zaman taneler

Sen ki bir kuğu gibi salınmaktasın yıllarda
İzleri sonbaharın, takılmış hep kanatlarında
Yüzündeki kırışıklarda akıyor deresi hüznün
Yaşlanıyorsun, her gün doğumunda biraz daha

Saklansa da hep o his, derinlerinde gözlerinin

Uyku düşünülemeyecek kadar uzakta
Ağırlaşan göz kapaklarım, hasret rüyalara
Yorgun düşüncelerim biraz daha dayanmalı
Varabilmek için yeni doğan sabaha

Yeni umutlar getirecek belki de gün

Bir fırtına bulutunu alıp altıma çağlayarak
Dağlarını aştım hasretliğin, sana geldim
Bil ki artık burasıdır yerim yurdum benim
Dönüş yollarımı kapattım, senin olmaya geldim

Torbamda gururlu kır çiçekleri getirdim sana

Pervane sineğinden biraz hallice halimiz
Bir elimizde güz yaprakları, diğerinde deniz
Sonsuz mavilikte bir ufak siyahlık yalnızca
Ebedi bir çığlık yankısıdır ki, tüm sözler sessiz

Öyle bir viran ki geriye kalan şu seher düşünden

Bir rüya gördüm bugün, senden bahseden
Oturmuş pencerenin kıyısında, ağlıyordun
İki nehir doğmuş, göz pınarların kurumuş
Batan güneşin kızılı, yanaklarına tutunmuş

Bir rüya gördüm bugün, kabus gibiydi daha çok