Mustafa Sevil Şiirleri - Şair Mustafa Sevil

Sessiz bir akşamüzeri saldım güvercinimi göğe
Uçsun, kanatları elverdiğince yükselsin diye
Götürsün diye kırık cümleleri narin bileğinde
Bir akşamüzeri, izledim gidişini bir ürpertiyle

Issız bir akşamüzeri saldım güvercinimi göğe

Penceremde değil belki fakat içimde tutunmuş kar
Yüreğimde hala bir çırpınış ile titreyen kumrular
Gelir geçer bu mevsimler, baki kalır yaşanmışlıklar
Söyleyin ey kumrular, baharda karları kim hatırlar

Sokağımda değil belki fakat içimde büyümüş gölgeler

Ne zaman bir şiiri düşünsem hiç yazılmamış
Bir mısrasında bir tanıdığa rast geliyorum
Satır aralarını mesken tutmuş sanki anılar
Bir başkasını daha yazmaktan, korkuyorum

Ne zaman bir yıldızı düşünsem, sönmek üzere olan

Ardı kesilmeyen eksilişlerden ibaret şu hayat
İster talih de adına, istersen mukadderat
Bir gece yarısı farkına varıyorsun bu gerçeğin
Elinde gönderilmemiş mektuplar, ve bir hatırat

Ölüm anlamlandırıyor o gece yarısında yaşamı

Ruhum bir yele kapılmış, gidiyor umarsızca
Tüm umutlarım bir yağmur bulutunda gizli
Kaf dağındasın belki de, bilmiyorum
Sensizlikten kaçıp, sensizliğe gidiyorum

Kapıldım, çoktandır senin rüzgarına

Uzun gecede mutlak deliliği misafir ettim bu gece
Selamladım onu, her gün gördüğüm bir dost gibi
Yılların yorgunluğunu boşalttık iki fincan kahveye
Sustuk sonra uzun uzun, sustuk iki ölü köpek gibi

Kaptanı ölmüş gemilerden bahsetti sonra bir anda

Tepemizde batmaz bir güneş bile olsa
Ne fayda ki aydınlatamadıkça bilincimizi
Anıların ve tabuların geçitsiz labirenti
Çürüttükçe kendi geleceğimizi

Çok uzakta iken tek kurtuluş ümidi

Afilli kelimeler arasında
Çıldırmış kayıp ruhlar, ve
Onlardan biri olduğunu fark etmek
Ölü beyazı aynalarda

Yapmacık sevgiler arasında

Hafızamın derinliklerinde bir ışık yandı
Oradadır belki şimdi tüm ihtimallerim
Yorgun gözlerim yine hülyalara daldı
Kim bilir kimi ararken çaresizliğim

İçimde yanan tüm o gençlik ateşi

Eskiden olduğum kişi değilim artık, biliyorum
Pencereme vuran gün ışığı ısıtmıyor artık içimi
Caddelerde fütursuzca koşacak gücüm de kalmadı
Bunu her an hissediyorum, ben o eski adam değilim

Bir martının çığlığıyla ürpermiyor artık kalbim