Mustafa Mesut Durmuş Şiirleri - Şair Mus ...

Bir şekerim vardı, yedi yüzlerde idi
Bir şeker daha çıktı ölçümü zor idi.

Birine perhiz etmek akıl başta kolaydı,
Diğerine perhiz hiç kolay olmadı.

Soru sormak için değil,
Karşıki kayalıklardan,
Çarpan suyun,
Aksisedasını bulmak,
Yüzünde,
O sevgi halesini,

Dost’um Aşk zamanın sahibidir,
Zaman Aşk'ın daim esiridir,
Kim haykırıp derse ben Âşık’ım,
O zamanın taa ötesindedir.

Âşık, Aşk'ın kulu kölesidir,

“İnnemel mû’minûne ihvetun.”

Arkadaşım; Ancak müminler kardeştir,
B/arak O/bama N/eten yahu kalleştir,
Biri Yahudi, biri Hristiyan’dır,
ABD-BM’ler İslam düşmanıdır.

"Kadın; RAHMİ olduğu için kendini RAHİM oldum ZÂN eder. Ve RAHMAN'A isyan eder. Bir gün gelir RAHMİ'DE KÖR Bir kuyuya döner. Kendisi de Güya RAHMANA döner."

KIZILBABA

Âdem olmak, sanatın başıdır. Ademiyetin var olduğu süreç, istinat ettiği ilahi yapı vardır. Gayesiz ve inançsız bir neslin âdem olması mümkün değildir. Varlığını ispat için süfli emeller peşinde koşması, onu âdem olmaktan uzaklaştırıp, belhum adal olma yolunda ivme kazanmasına sebep olmaktadır.

İnsan üç beş damla kan değildir sadece, İnsan üç beş damla sudan da ibaret değildir yalnızca. Lakin bunlarsız olmaz. Ve haddini bilmesi noktasında bunlar kendisine hatırlatırlatılır. Ve öz benliğinde taşıdığı cevheri, meydana çıkarması kendisinden istenir. Âdem olmak bu noktada hayatiyet kazanır ve değer bulur. Ve İnsan İnkişaf eder.
Neden yaratılış gayesine ters yürür insan? Neden Allah’ın dairesinden dışarı çıkar yaratılmış olan âdem?

Ruhunu bir gayeye değil, işret âlemine parça parça parselleyen varlık, Ruhuna neden bir istinatgâh aramaz bulmaz? Neden Bir desteğe ihtiyaç duymaz? Şeytanın askeri olmak, yaratılan ruhu ve taşıdığı bedeni çok mukavemetli ve donanımlı mı kılıyor? Bu başkaldırı, gökyüzündeki kuşlara mı? Erişilmez ufuklara mı? Yoksa dağlara taşlara mı? Yoksa kurtlara kuşlara karşımı?

Annem ve babam bekliyor,
Dedem ve ninemde seviyor,
Eşim yolumu gözlüyor.
Çocuklarımsa kaçıyor,
Bu karanlık korkutuyor.

Mavera Can Yoldaşım, kimselere benzetmeye gerek yok,
Mustafa Mesut; şair yazar, Bir taklidi dahi âlemde yok.

Doğduğum günden,
Büyüdüğüm bu güne,
Çocukluğumdan, gençliğime,
Olgunluk devreme gelinceye kadar,
Neler oldu?
Hiçbir şey hatırlamıyorum,

Nikâhının kıyıldığı saat,
Yarım asırlık has kanaat,
Neden ayrıldık Ey hayat,
Diyerek hayıflan ihtiyar,
Tamam, işte Vakit saat.