Karanlığı öteleyen,
Işıldayan gözlerini
Her güne bir gün katan,
Ömre bedel gülüşünü
Yaşamaya mütesir,
Hayat veren kokunu
Ey gözlerinde dört mevsimi canlı tutan.
Seni sevdim ya,
gerisi yalan!..
Seni sevdim!
İlkbaharlarda,
Ben kim miyim?
Saç telimden ayak parmaklarıma kadar biriyim.
Küçüktür hayellerim,
Heves peşinde değilim,
Şatafata, gösterişe, küçük pembe ayarlara gelemem.
Bu yüzden sana bir kaç beden büyük gelebilirim.
biraz sen içtim sigaramdan
sen koktu duman
sen koktu ateş
sen koktu külüm
aklım çıktı
sen çıkmadın aklımdan
sensiz herşey ölüm gibi duruyor
sigaram, ateşim, külüm
hele sana benzeyen şu ışıklar yokmu
sanki zulüm
gözlerime değil, içerime içerime vuruyor
herşey sana sarıyor
Bir gece yarısı
Aklımın bir köşesinde sen
Göğüs kafesimde hapsolmuş her kuş kanadı
Özgürlük özlemi çırpınışında
Bölük börçük uykuların içinde
Başka başka avuntulara ayarlı
Şiir; sadece kalem, kağıt ve ölçülerden ibaret değildir. Aynı zamanda kağıda serpilen yürek parçacıkları ve aynı zamanda umuttur...
Şiir; yüreğinde pişen bir yemek gibidir,
Tadına ayar vermek senin elinde
Ölçüyü ne kadar iyi tutarsan,
O kadar lezzet verir.
Sana şiir yazmak ne haddime
Sen şiirin kendisisin.
Bembeyaz bir bulut gibi,
Kalem ucu deymemiş,
Tertemiz bir sayfa gibisin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!