Gökkuşağın yedi rengi gibidir kadın
Ateş kadar tutkulu ve yakıcı
Portakal ağacı görkemli ve alımlı
Sonbahar yaprakları gibi yüreği hazin ve özlem dolu
Ağaç gibi kadar canlı ve hayat dolu
Ey gönül ülkemin Ecesi!
Aşk topladim koynumda,
Kırlarda senin için.
Papatya kokuyor ellerim
Buyurmazmısın?
Kırma şu gönlümü haşmetlim
Ey yar!
Gecedir, sensiz nefes aldığım her an
Bu mehtap, bu yıldazlar,
Gözlerinin birer yansımasıdır.
Sal, dağların ardındaki rüzgarı
Titreşsin gönlümün yaprakları
Meftun olduğum gözlerinde,
Şimdi mevsim sonbahar
Hissediyorum
Gözlerindeki sessizliği
Gozlerindeki belirsizligi.
Yüreğim tedirgin, yüreğim kuşkulu
Gözlerine iyi bak!
Hani içinde hapsolduğum.
Eğer birgün;
Çok özlersen sevgilim,
Olurda hasret yüreğine sığamaz
Ve taşacak gibi olursa;
Hani hiç konuşmasak günlerce;
Unutsak dilimizi,
Ben sana gözce türküler söylesem;
Sen bana gül'ce...
Işık sacan gül yüzün
Dünyayi aydınlatır
O kapkara gözlerin,
Bana neler anlatir.
Yuzundeki pırıltı
Kaçmalı diyorum şu hayattan.
Yanına bir kaç şişe şarap alıp,
Biraz Neşet'in bozlak havasından,
Birazda Nazım'ın dizelerinden aşırıp,
Kimseye çaktırmadan,
Şöyle kenardan kenardan,
Yağmur taneleri olmak isterdim
Saçlarını ıslatan.
Yanağında süzülüp, teninde kurumak isterdim.
Bir sabah yeli olmak isterdim
Camında ıslık çalan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!