Gözyaşlarımı unuttum sen giderken
Sensizliğe yakıp yakıp söndürdüğüm sigaraları
Varlığınla avunurken
Yokluğunla yaşayamadığım seni
Sevmiştim yokluğunu
Anladım ki, yokluğun değil
Uykum kaçtı! Tadım tuzum yok!
Geceler karanlık, geceler katran karası
Ağustos sıcağında bile zemheri ayazı
Hiç anlamadım ne baharı ne de yazı
Saat gece yarısını sen geçiyor, içimde bir sızı
Ve ben sensizim,
Söyle sana ne kadar uzağım
Aynı havayı soluduğumuz bu şehirde
Yüreğimi de senden uzak mı sanıyorsun?
Seni göremiyorsam eğer çaresizliğimdendir.
Sevene uzaklığın bahanesi olur mu?
Sen, hayatıma girmeden önce ben vardım
Ama… Sadece vardım.
Hayatıma girdiğinde yoktan var oldum
Yanlış mevsimlerde açmasın
Gönlünün çiçekleri
Ya zemheri ayazı vurur ya da tipi
Helak olur yüreğin…
Sen hiç anlamadın beni,
Ya da kendimi ben sana yeterince anlatamadım...
Arada bir aklıma geliyorsun diyemem
Her an benimlesin…
Karanlık yalnız gecelerimde
Yastığımda bulduğum saçının teli
Teselli eder beni…
Her an seni düşünür
Ben hayatta kendi halinde bir garibim
Radyo dinlerim şarkılardan fal tutarım
Şiir yazmaya çalışırken, dizeler arasında kaybolurum
Burada, sizinle mutlu olurum
Yalnızım desem, değilim
Dostlarım arkadaşlarım var…
Kendi kendimi tutsak etmiş
Duygularımın esiri olmuşum
Ne mutlu özgürüm şimdi, tutsaklık bitti
Tutsaklık bitti, lakin
Yaşasın özgürlük desem de,
Yüreğim öylesine bağlanmış ki,
Mahkûm edilmiş çok şey vardır özünde
Ustadı olmuş her bir şiirinde
Samimi, içten yazmış kara kalemi
Tekerrür eder kalplere, tüm mısraları
Alkışlanır bu şiirler her seferinde
Feryat eder yürekler her dizelerinde
M angal yürekli adam, dileğim sana kavuşmak
U mudum seninle beraber yaşlanmak
S inene uzanıp huzurla koynunda uyuya kalmak
T ek dileğim seninle bir yastıkta kocamak
A şkımı avaz avaz haykırıyorum sana çekinmeden
F ırtınaya yakalanmış yüreğim buğulu gözlerinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!