Geceler katran karası geceler
Yine sensizim yine sana hasretim
Düştün geceme yine ey nazlı yar
Gülümsemelerinin arkasına sakladığın
Buğulu gözlerini gördüm
Delice sevdamızı doyasıya yaşayamamanın
El ele sokaklarda gezememenin
Kırlarda papatya toplayamamanın
Acısını yüreğinde, hüznünü gözlerinde gördüm…
Gün gelecek
Açılacak yüreğinin gözleri yavaş yavaş
O zaman farkına varacaksın
Farkına vardığın kaybettiklerin olacak
Yok edecek pişmanlık ateşlerin elinde olanları da
İşte o zaman iş işten geçmiş olacak çoktan
Gün be gün benden uzaklaşıyor
Sevgini inkâr ediyorsun ya
Silinmiyor içimdeki acı, kapanmıyor yaralarım çok derin.
Azalmıyor sancılarım gittiğin günden beri sürekli artıyor
Aklıma geldiğin zaman yaralarım kanıyor
İçim daha da çok acıyor
Kendi kalabalığımda kaybolur sokaklarda yürüyemem…
Sahilde bir kenara oturup çay içmek istesem de içemem
Aklımda hep sen varsın…
Üzerime dağ gibi hüzünleri devirip
Böyle çekip gitmek yalnız bırakmak var mıydı?
Var mıydı böyle severek bitirmek?
Hani söz vermiştik birbirimize?
Hani yemin edecektik iyi günde kötü günde diye.
Kaç zaman geçti aradan, daha ne kadar sürecek bu bekleyiş?
Dilim lal olmuş susmuşsam
Dudaklarımdan hiçbir sözcük dökülmüyor
Konuşamıyorsam
Seni dinler gibi yapıp
Anlattıklarına aldırış etmeden
Bakıyorsam yüzüne manasız boş gözlerle
Ve perde kapandı sahnede ikimiz vardık sadece
Karşımızda izleyiciler alkış tutarken
Işıklar da söndürülecek birazdan
Sen savaş kazanmış komutan edasıyla
Mutlu ve dimdik ayaktayken
Ben kaybetmeyen ama kazanamayan emir kulu asker
Aşkımı inkâr eden nefretin yine başrollerde,
Sensiz koca şehir dar geliyor
Kabıma sığmıyor yüreğim
Kalabalıklar içerisinde adeta yapa yalnızım
Zemheri ayazında kalmış gibi
Yüreğim buz tutmuş, donuyor
Sevgini hak etmeden mi kazıdım yüreğimin derinliklerine
Bazen gitmelerde çare değilmiş
Ne seninle ne de sensiz
Ya da…
Ne benimle…
Ne de bensiz olmuyormuş anladım…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!