Mustafa İbiş Şiirleri - Şair Mustafa İbiş

Selam olsun eşe, dosta
Gönül seven dosta hasta
Onu arar her nefeste
Bu can koşar dosta doğru

Dostu canı bilir bu can

Her günün bir hesabı var,Sanma dünya boşa döner,
Dünya bir değirmen taşı, Baştan alır başa döner,
Düşün meyve ağscını,küçük bir çekirdek aslı,
Çiçek açar meyve verir, olgunlaşır başa döner.

Güle mekanlık yapan gönül,
Yangın değil bayram yeri,
Gül yaprağı dikensiz olmaz,
O da hayatın cilveleri

Bir gün gideceksin geldiğin gibi,
İster bey ol ister paşa ne yazar,
Görünmüyor isen olduğun gibi,
Adem değil,alim olsan ne yazar,

Her canlı gidecektir,Kural bu kaide bu,

Ol Rasul-ü kibriyaya tüm varlıklar fedadır,
O bizim sultanımız canlar ona fedadır,
Ne yusuf ne süleyman ne harundur ne yahya,
Hepsinin güzelliği bir tek onda pinhandır.

Kainat onla bütün, onsuz cihan anlamsız,

Her musanın bir nemrudu bulunur,
Akıl ile nemrud suda boğulur,
Aman yavaş hızlı giden yorulur
Yavaş yürü demedim mi ben sana.

Köprü varya altı keskin uçurum.

Gidersin

Boşa gururlanma ey ben-i adem,
Ansızın dünyadan göçer gidersin.
Ecel fermanına engel olunmaz,
Rüzgârın önünde tozar gidersin.

Olmayalım ayrı gayrı,
Gelin dostlar bir olalım,
Yoktur birin birden farkı,
Gelin dostlar bir olalım.

Bir yaratmaş Allah bizi,

Miraç Gecesi
Deryalar zerre olmuş ayakları ucunda
Nebilerin sultanı yükselirken semaya,
Güneşin aydınlığı sönük kalmış nurundan
Alemin secdelere kapandığı gecesin.

Örtü­; Alamet-i farikasıdır kadının,
Örtünmekse iptida-i irtifa'sıdır kadının.
Yükseldikçe alçalan koca kafalı küçük beyinler;
Biliniz'ki örtünme edeb'i, irfan'ıdır kadının.

Edebi şan,irfanı ünvan sayarsa insan,