Bedenimizi benzettiler canlı cenazelere
Toplayıp gömmeli hepsini kat kat derinliklere
Ne işimiz var onlarla, tutsakmıyız paketlere
Düşmanlarımız bile ağlar böyle ölümümüze
Nice rüyalarıma girersin davetsiz
Bir gül bahçesine sürüklersin peşinden
Bir orkestra oluşur görünmez kuşlardan
Çimenler atlas olur biz dans ederken
Gözlerimi gözlerine kilitlersin
Bakışların
Ah o çocuksu bakışların
Konuşmayan dudakların
Her geçen gün
Biraz daha tutunuyorsun bana
Kimseleri istemem sizlerden başka
Söylerdim önceleri ah ne yanılgı
Kızmayın canlarım, tanışlarım
Dost çıktı birkaç düşmanım
Duydunuz mu
Biliyor musun kızım
O sevgi dolu gözlerini
Açınca kocaman
Kahkahalarınla birlikte
Sarılınca boynumuza
Uyarınız için çok teşekkürler...
Vefasızlıkla incinmiş duyguların dili dizelere, hüzünlü bir duyarlılkla ve çok anlamlı yansıtılmış Mustafa Bey, kutlarım. Mutluluklar sizinle olsun! (10on)
BAŞARILARINIZIN DEVAMINI DİLİYORUM