Aslen Konya Bozkırlı olan Mustafa Gözel, 1989 yılında Karaman’da doğdu. 1994 senesine kadar Denizli’de büyüdü. Ardından Karaman’da öğrenim hayatına başladı. Lise öğrenimini Karaman Fen Lisesi’nde tamamladıktan sonra Haliç Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği Bölümüne yerleşti. Ardından Haliç Üniversitesi Psikoloji Bölümünden mezun olan Gözel, Klinik Psikoloji alanında Yüksek Lisans eğitimini tamamladı.
Şiir – Edebiyat ;
Küçük yaşlardan itibaren şiir yazmaktan ve seslendirmekten hoşlanan Gözel, Karaman, Konya ve İstanbul’da kendi şiirler ...
Bu gece bir çocuk takıldı gözüme
Tek başına oturuyordu kumsalda
Belli etmiyordu ama, çocuktu
Belli etmiyordu ama, ağlıyordu
Ufka bakıyordu, uzaklara..
Yutkundum. Titredi sesim
Anlamamalıydı ağladığımı
Gözyaşlarım ıslatırken yanaklarımı, ben susmalıydım.
Buz kesmiş binalar üstüme geliyordu
Kalabalık sokaklar üstüme geliyordu
Allah imtihan eder,
kula sabretmek düşer
Allah imtihan eder,
kula sabretmek düşer
Allah imtihan eder,
kula sabretmek düşer
Beni,
Beni bilene anlatma
Beni anlayana anlat.
Bana,
Bana güleni anlatma
Bana ağlayanı anlat.
ne mümkün tesellî şu şâire
derya susuz, yer karanlık, gökte nâr
nasıl bi deryâdır şu ızdırap,
şâire su, söze yağmur, şiire kar
Ne uykunun tadı var ne sabâhın
Sâhi şâir, beklemekte misin hâlâ?
Bekleme.
Uyunmamış gecelerin uyuklayan sabahlarında esir kalmış,
kapana kısılmış, köşeye sıkışmış gibiyim.
elim kolum bağlı, ayaklarım hissiz
zihnim yorulmuş, kalemim susmuş
ölmeden musallâya, konmuş gibiyim..
Yoldayım
Otobüs mü soğuk yoksa hayallerim mi?
Bilmiyorum
Boğazımda bir düğüm
Sensizlik mi yoksa sen misin?
Bilmiyorum
.. korkarsın tekrar bakmaya gökyüzüne
ya yoksa kuşlar yerinde, ya doğmamışsa güneş?
ya da utanırsın göklerden
öfkelenirsin kendine
her sabah aynıyken güneş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!