Mustafa Ayten Şiirleri - Şair Mustafa Ayten

Gel bana
Serin bir rüzgar eserken gel
Rüzgara inat ısıt ellerimi
Karanlık bir gecede gel
Bakışlarınla aydınlat yolumu
Sarıl bana eskisi gibi

İlk defa bu kadar çaresiz kaldım
İlk defa bi bakışla kilitlendi gözlerim
Neydi ki acaba bu
Gece gece aklıma gelen
Yüreğimden çıkmamasına rağmen
Beni içine hapseden

Yaşamak ellerin ellerimle birleşince mümkün
Gözlerin gözlerimi terkedince imkansız olur
Sen bana nefes gibi lazımken
Ben gülüşlerine bu kadar muhtaçken
Senden vazgeçmem mucize olur
Bir an bile seni düşünmemek

Sen yoksun ya
taşıyamıyor gözkapaklarım
iki damla gözyaşını
ne de olsa özlemini taşıyor
o iki damla yaş
Hani yoksun ya

Bir bir düşüverdi gözlerimden
Hayalinle dolu gözyaşlarım
Durmadan titredi kalbim kederden
Bir bir son buldu hülyalarım

Yanakların hep al al
Yar beni koynuna al
Hasretinden yanarım
Doyurmaz ki hep hayal

Zaman
Zaman gibiyim bu aralar
Hiç değerim bilinmiyor
Ruh gibi geziyorum dünyada
Zirveyi yaşıyorum bazen tek başıma
Sonra çivi gibi çakılıyorum yerin dibine