Papazlar rahipler "isa Allah'ın oğlu" diyor
Sarıklılar cüppeliler: "Muhammed alemlerin efendisi"
Hem okuyorlar fatihayı her namazda:
Kur'an anlayana "elhamdülillahi rabbil alemin" buyuruyor.
Dinlerin tamamı akıl hastalığıdır diyorsun.
Dinsizlik benim şiarım diye de buyuruyorsun
Müsadenle durumunu arz edeyim ben sana
Alınmazsan gördüğümü söyleyeyim vicdana
Duygu yüklü olursun bazen buhar kaçar gözüne
Sağlam dur dürüst ol her zaman güvenilsin sözüne.
Söyleyeceksin bir söz ölçersin biçersin elbet
Yoksa candan kardeşini üzersin özünle
Ölçüsü geçmiş olan bataklıktan çıkamaz.
Allah'ı yetersiz görenler başkalarıyla övünüyorlar
Dini parça parça etmişler bölündükçe bölünüyorlar
An falan an fülan diye başlıyor girişe
Sonra diyor keçi yedi ayeti bak şu işe.
Kur'an'ın beyanı mushafta apaçık duruyor.
Adam keçinin yediği ayetten(!) din buyuruyor.
Ana
Ne kadar özledim sorma
Bir hasret sarmış beni
Şimdi görür gibiyim
O şefkatli gözleri.
Değerlendirme Rabbimin işidir
Tüm alemlerin Rabbidir o
Kullarına rahmetiyle yön verir
Hem Rahmandır Rahimdir o
Yöneten odur yaşatan o
Bir özlem ateşi düştü içime.
Fokur fokur kaynıyor hasretin.
Meğer ne çok severmişim seni.
Senden ayrılık bana ölüm anne.
Gözüme damlalar doldu bir anda
Diyar diyar dolaştım hep aradım beni
Ama çok uzaktaydım hiç ulaşamadım
Gönül isterdi bulsun candan seveni
Zaman ötesinden bugüne bakamadım.
Aradığım ben miydim yoksa sen mi
İsimlerin şahısların ne önemi var.
Bu bir zihniyet meselesi.
Paralel dinciler elbet darbe yapar.
Bu bir zillet meselesi.
O fetocu mu bu fetocu mu hukuk için tamam.
Ama aydınlık için metoculuktan kurtul heman.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!