Mustafa Ayas Şiirleri - Şair Mustafa Ayas

Kur'an
Hitap etmiyormuş
Nasılsa birilerine
Neden diye düşünseler
Seslenir belki zihinlerine

Tatmadım bir haz bu alemde Allah'ın mesajı kadar
İklimi ilahideki huzuru hiçbir şeyde teneffüs etmedim
Okumamıştım mesajı bir ömür müddeti kadar
Kur'an ile yüzleşince gerçekte şüphe etmedim

Nasip oldu okumak ayatı beyyinatı

İşin gerçeği, akıl edene mesaj nettir.
Kur'an yeter ya da yetmez bilinecektir.
Söylemlerden ezberle Allah öğrenilmez.
Meramını anlatamayan acize Allah denmez.

Kur'an'ı ancak anlayacak olan anlar.

Derdi anlamak olmayanın
Söylemi dikkate almayanın
Sözü bağlamında okumayanın
Zihni karışık özü berbat olur

Apaçık kelam edilse de

Merak ediyorum ölümle yüzleşmeyi
Gün olur yeni bir kapıdan gireceğiz.
Ümit ederim yaşatır bize sevinmeyi
Gerçeği yaşamadan mı bileceğiz

Belki de bir bahardır ölüm

Hep düşün anla diyordu
İlmin olmayan yerden yanla diyordu
Aklını kullan kuyruk olma diyordu
Asla sakın yola girme zanla diyordu

Hiç ama hiç şekil değildi amacı

Yoruldum anlatnaya koşmaktan
Uzaksa sana ne kişi onmaktan
Hayat ibarettir bir ummaktan
Kendini bitirmişse sana ne düşer

Herkes kendine eder ne ederse

Türk odur Türk budur Türk şudur
Bir dur hele kardeşim bu ne yoldur
Kendine bakacak yerde insan olan
Atayla övünmek hakikate yol mudur

Türk müymüşüz soyumuz mu âlâ imiş

Tutturmuşlar bir Anadolu irfanı gavs kutup evliya diye seviniyorlar. Artık efsunlu zihinleriyle farkındalıksız geziniyorlar. Bir de müşrikler lat uzza menata seviniyordu diye yeriniyorlar. Kendilerinin de yanlışta olabileceklerine hiç ihtimal vermiyorlar.

Sizin dostlarınızı siz belirliyorsunuz Allah'ın dostlarını kim belirliyor? Şu şu kimseler evliya diye Allah mı insanlığa bildiriyor? Allah dostuyuz diyenlere kanıyorsunuz bunun adına bir de İrfan mı diyorsunuz?

Gavs kutup evliya diye övünüyorsunuz. Lat uzza menat için putlardı diyorsunuz? Cahiliye insanı bildikleriniz meleklere isimler veriyordu. Siz irfan bizde deyip beşerlere mi isim takıyorsunuz?

Hayatın ve Kur'an'ın sayfalarında kendini ara beki bulursun
Onca yaşanan süreçleri bir çırpıda nasıl unutursun
Hangi gerçekleri, gerçek neki diye soruyorsan
Yaşanan gerçekleri, hissedilen gerçekleri belki göz yaşlarında bulursun

İşte insan böyle birşey illaki özü dile gelir