Mustafa Atiş Şiirleri - Şair Mustafa Atiş

Bir garip devranı gördük
Gülen de var, gülmeyen de
Gurbetleri tel tel ördük
Gelen de var, gelmeyen de

Kahraman Mehmetçiğe;

Gökte bulut, kalpte umut pusuda
Yağmur olsun, vuslat olsun emeller
Siz de gelin öksüz değil bu sevda
Şahit olsun davanıza âlemler

Gülzarlara kar düştü, yâr düştü yüreğime
Üşüyor karanfiller güllerin kaderine
Lâl olup kelimeler saplanırken bağrıma
Ellerin kanayacak gönül yaralarıma

Nur Sena... ızdırabın öyküsü
Kan kokusu filizlenen bir gülün
Kaybedilen umutların türküsü
Yapayalnız yaprağında sümbülün
Nur Sena... ızdırabın öyküsü

“Rabbiniz değil miyim?” dedi bütün ervaha
“Evet!..” dedi Ademler, ebet olan Allah’a


Bahşedilen günlerden kutlu bir Pazartesi
Türkiye’nin kalbine doğdu Nur’un gölgesi

Titriyor dilimde yaralı şiir
Tabipler de çare etmiyor Roza
Unuttum dese de seni bu şair
Ayrılık kafama yatmıyor Roza

Derbeder olsam da yok ağlayanım

Şafakla közlenir bu kanlı türkü
Güneşin doğuşu yakar maziyi
Toprağı sulayan kan filizlenir
Şehadet kokusu yıkar maziyi

Savaşmak nedir ki O’nun uğrunda

Yürek yangınlarında umuda su dökerek
Ateşi gülistana serene selam olsun
Karamsarlık düşerken her gönül dehlizine
Miraçtaki müjdeyi verene selam olsun

Çelik yürekleriyle ölümü de öldüren

Gözlerime aşina sürgün gözbebeklerin
Gül açan düşlerimde gülüşün miras kaldı
Buğulanmıştı sanki hazan olunca mevsim
Avuçlarım üşüdü bırakınca ellerin
Veda gözyaşlarıma vurgun olan yas kaldı

Sırra kadem basıp sıcak düşlere
Dalıp da huzuru buldun mu Leylâ
Gözünde parlayan o gülüşlere
Sarılıp da mutlu oldun mu Leylâ

Haftalar ayları kovaladı hep