BENİ BEKLE
İlkbahar gelip nisan yağmurları yağınca
Topraga düşen yağmur sular seller gibi çağlayınca
Güneşe bakan tomurcuklar etrafa saçılınca
Beni bekle kara kız
BENİM BABAM
Öylece susar oturur köşesinde
Gözleriyle anlatır her şeyi diliyle söylemesede
Belli eder kendini evde olmadığı her saniyesinde
Bu benim baba ben babamı böyle sevdim...
Benim köyüm 2
Bahar gelince yemyeşil çiçek açar bağı bahçesi
Yeşili başkadır benim köyümün
Unutturum varınca kamı kederi
Havası bile başka güzeldir benim köyümün
BENİM KÖYÜM
Bir zamanlar bizim köyden turnalar geçerdi
Çucuklar çeşmelerden sırayla su çekerdi
Dağa çıkarken yollarda tozdan geçilmezdi
Şimdi bir sese muhtaç olmuş benim köyümde
Ben köy çoçuğuyum
Yamaçlara yaslanmış kerpiç ve toprak kokan evlerde büyüdüm
İki göz odalı evlerde yer yatağında uyurdum kardeşimle
Çoçukluğun tüm masumiyetiyle çeşmelerden plastik bidonlarla su çekerdik
Akşam olunca uyuya kalırdım sıcak sobanın başında öylece
Ben seni hiç unutmadım ki
Yıllar yılları kovaladı
Adın dilimde duaydı
Saçlarıma karlar yağdı
Ben bıraktığın yerdeyim
aradan bunca zaman
geçmesine ramen
İlk günki gibi
tutuyorum köşe başını
Bir dostu olmalı insanın
Kış mevsiminde güneş gibi içini ısıtan
Yazın sıcağında kalpine su serpen
Sen düşünce kolundan tutup kaldıran
Bir dostu olmalı bu insanın
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Kuranı Kerimin anahtarıdır
Onunla başlanan her hayırlı iş tamamdır
Okuyanı hep felaha ulaştırır
Her hayrın başı bismillahirrahmanirrahim
BİZİM ÇOCUKLAR
Önceleri sabah erken kalkılıp sokaklarda oynanırdık
Yavan yaşık ne bulursak ekmek arasına sarardık
Akşam olunca sıcak sobanın başında uykuya dalardık
Şimdi gece yarısına kadar sanal alemde dolaşır bizim çoçuklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!