Sessizliğinle sarsılır bu kent hıçkırıklara bürünerek,
oysa zamansızlığıyla ne özlemler birktirmiştir içinde şimdiye kadar.
sokak lambalarının ışıklarından kaçarak
gizlenirdi köşelerine dar sokakların
özlemleri
penceremde yağmur sakladım
Bir gün yitimi uzakta herşey
şimdi
damlalar
birer dev aynası
bakınca içinden
ben seni bir mayıs gibi sevdim
sokaklara dökülüp haykırırcasına
kalabalıklaşarak ve coşarak
ben seni bir mayıs gibi sevdim
sokaklara dolarcasına
pankart pankart, afiş afiş,
Hiç acımadı ki
Vurduğunuz yerler
Mor menekşeler di
Gözlerimde açan
Hiç acımadı ki
Tuz bastığınız yerler
yataktan çıkabilmenin yorgunluğunu taşıyordum bu sabah
hatırlamıyorum ilk gelen düşünceyi,
bir şiirin ilk dizesi yada satırı olabilirdi telaffuz ettiğim.
yada bir kırılganlığın heceleşmiş dökülmeleri
düşüverdim tozlu yollara
şehrin orta yerine varabilmek adına,
yağmur yağdı
kaldırıma çıktım
yağmurla
sarmaş dolaş oldum.
sular seller gibi ezberledim kendimi
Bu ten aşk ile yoğruldu,
onu dünyaya getiren neden aşk olmasa bile
o aşkı öğrendikçe ben
içinde damla damla su,
zerre halinde toprak,
rüzgardan nefes,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!