İnançlarımı yitiriyorum
Umutlarım da peşinden
Kime inansam, neye inansam
Pişman ettiler
Bin pişman
Allah’ım, Allah’ım, Allah’ım
Diye inleyen ben değilmiyim?
Kurtar beni, kurtar beni...
Diye inleyen ben değilmiyim?
Ben öldüm bence
Ben yokumda artık.
Bir ben görüyorum kendimi,
Bir ben ağlıyorum kendime.
Ben öldüm herhalde
Ben hiçbir yerde yokum.
Bu dünyaya niye geldik acaba?
Bütün dertliler acı çekenler.
Hepimizin derdi ayrı, çareler ayrı
Ya çaresizler, ümitsiz kalanlar...
Bu dünyaya niye geldik acaba?
İlk aklıma gelen…Bilemezsin
Ne pop star yarışması,
Ne kaçak elektrik davası.
Sen de ne var biliyor musun?
O kahrolası hüzün…
Sen konuştukça güzelleşen
Sen güzelleştikçe parlayan
Sen parladıkça aydınlatan
Sen benim canım sevdiğim
Sen başımın tacısın.
Mutluluk sana çok yakışırken,
İyiliklerin seni korumaya yetecek kadar çokken,
Sevgi dolu kalbin incinmekten nasibini
Nasıl olsa almışken…
Hayat ne olursa olsun
Eksik kalmış birşeyler mazimde
Tamamlanmamış yarım kalan.
Geriye dönüp bakmalar belki ondan
Yollarda sanki hep birşeyler, her birimi
Bıraktım...
Eminim yine çıkacaktır
Çatlak sesler, kıskananlar!
Sevdiğimle arama duvarlar…
Akıl verenler, çok bilenler! ! !
Onlar bilsinler ki…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!