Aradığım bir yolmuydu
Denenmemiş mesela
Verdiklerim geri dönsün diye
Yaptıklarım beni bulsun
Severken bir hesap
Bir şiir yazacağım sana
Sen her kimsen, neredeysen
Biliyor musun seni bulmak öyle zor,
Seni bulmak bir yana
Anlatmak daha zor.
Elbette yazılacak bu roman
Amaç kimse zarar görmesin mi?
Yoksa kaybedenler olsada –mutlak-
Kazananlar da olsun mu?
Hem niye yazılacak bu roman
Bir yandan ağlarken düşündüm
Benim yazdıklarımdan,
Benim söylediklerimden
Daha fazla, daha sevecen,
Daha umut vaat eden
Sözler yoktu!
Onurluyduk,olmadık hiç yoksul
Ama ben; Yoksulların, zayıfların
Ben; ayrılıkların, yokların
Bende farkındayım,
Bendeki yoksunlukların...
Oyun bitti, şimdi asıl gerçek.
Her şey yaşanmalı
Her şey gerçek.
Tatmadığım ne varsa
Benim olmalı tek tek.
En kötüsü delirmek değil,
Daha kötüsü farkında olmak!
En kötüsü ölmek değil asla.
Daha kötüsü anlaşılmadan,
Ölmek o zaman acı...
Hani sadece şekli uyar diye simgeydi
Hani o kanlı ve çirkin bir et parçasıydı
Hani beyindi duyguların merkezi
Peki her akşam neden bu göğsümdeki sızı
Her organa can pompalayan o
Geldi yine... yeni bir yıl
Geldi yine... yeni umutlar
Gelecek mi yeni sevdalar?
Gitmeli-kalmalı türü heyecanlar...
Geçmiş yaralı
Denizin çekilmesi sanki...
Bendeki derine gerileme
Önce altta ne varsa ortaya
Can çekişen anılar,
Yosunlu kaygan kayalar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!